Nr. 230
Supermooie duik tijdens onze laatste dag op Ilhabela, waar in
met Tom en Camila op vakantie was. Zij hebben gesnorkeld
terwijl ik aan het duiken was. Verder niemand mee met ons
rubberbootje, maar er waren wel andere duikers aan het
klungelen onder water. Het zicht was maar een meter of 3, met
redelijk wat stroming. Doet een beetje aan thuis denken. Op de
bodem lagen touwen om te volgen. In het begin was het
zandbodem en ik zag na een paar minuten al een hele coole
vis. Zo eentje die zijn vinnen spreidt als waaiers met knal
blauwe
vlekken en over de bodem zweeft. Je kon zelfs zien dat hij zijn
onder vinnen als pootjes gebruikte. Normaal waren de waaiers
ingeklapt maar als je te dichtbij kwam, werden ze
tentoongesteld. Zo mooi. Gurnard heet hij misschien. De duim
kon al niet meer stuk. Maar we zagen nog meer moois.
Sowieso
zat het helemaal vol met enorme vissen en met kleinere vissen
in grote scholen. Heel feel groupers met groene vlekken en
rozige buik. Ook zulke grote angelfish als ik nog nooit gezien
had. Butterflyfish. Damselfish. En ook een aantal jonge die er
heel anders uitzien als de volwassen variant. De duikgids wees
een normaal ogende krab aan, maar daarnaast zat een gave
spinkrab, met dunne poten met gele strepen in de
lengterichting en blauwe klauwen. Later zagen we er nog zo
een. Toen we naar een of andere vis aan het kijken waren,
zwom er opeens een hele grote schorpioenvis weg. De weg
was makkelijk te vinden door de touwen en soms gebruikten
we ze om onszelf tegen de stroming in te bewegen. Er was niet
superveel koraal, maar wel wat. En redelijk veel kolonies kleine
witte anemonen. Ik had wel willen blijven, maar tijd om te gaan.
Tom en Camila zaten het al koud te hebben in de boot. Camila
had een toffe aal gezien. Sus ik moet duidelijk nog eens terug. |
| |