| De psyche van een zoetwaterdonderpad is klaarblijkelijk net zo donker als zijn uiterlijk. Het fijne van het niet weggooien van mooie natuurboeken, is dat ze er dan nog steeds zijn! Blijkt dus dat het feit dat de dondersteenstjes zich in het donker verstoppen, niet uit angst voor enig licht zou zijn, maar eerder vanwege een niet onderbouwd waanidee dat het onder de steen uitkruipen indirect zal leiden tot het doven van dit licht. en daar zij eigenlijk verzot zijn op licht, willen zij dit in het geheel niet op hun geweten gewreven krijgen. Het blootstellen van deze dieren aan mijn geflits afgelopen duik, zal wellicht leiden tot een totaal nooit eerder verzonnen gedrag, dat nog het meest vergeleken zou kunnen worden met het door duikers veel gehanteerde flesje Cola dat ontkurkt wordt zonder welke vorm van waarschuwiing vooraf dan ook! Ps. de fotoos zijn nog niet ontwikkeld en liggen in een donker badje, waar weer een heel lang verhaal aan vast te knopen valt waar donderpadjes geen pap van lusten, dat moesten we dan maar niet doen! Oh ja, lekker gedoken (zonder wolletje, alleen met thermo ondergoed) (met 6 kilo lood minder) |
| |
