| 8.30 uur Aan boord gestapt van de Admiraal. Het was eerst nog wat fris maar het zonnetje deed al aardig haar best om er een mooie dag van te maken. Onder het genot van een bakkie koffie zijn we de haven uitgevaren richting Yerseke / Wemeldinge om op het ketelwrakje te duiken. Het water was als een spiegel zo glad. Het was ongeveer een uurtje of 2 varen naar de stek, misschien wel 2,5 uur. Vreemd genoeg begon de eerste in de haven haar set al op te bouwen, best lekker he die spanning.......:) LOL
Iets voor 11 uur kwamen we aan op de locatie van het wrakje. Voor de duik natuurlijk eerst een breefing, best wel belangrijk. Zelf al heb je al tig duiken gemaakt. De boodschap was erg duidelijk.......zelfs ik begreep het :P Er word per buddypaar met een rail gedoken en iedere duiker heeft een decoboei bij zich! Je daalt af via de ankerketting en maakt de lijn van je rail BOVEN HET ZAND aan de ketting van het anker vast. Waarom aan de ketting?? Omdat we niet zeker weten of we op het wrak liggen met het anker. Eerste koppel daalt af en kijkt of het anker goed ligt en of de ketel te zien is. Als dit zo is zou hij een stukje piepschuim oplaten en dan kunnen ook de andere duikers te water. Klinkt simpel, toch?? Helaas bleek dat toch niet het geval te zijn. We konden de bellen een heel eind volgen en we zagen ze ook weg gaan van de plaats waar het anker lag. Maar geen piepschuim....... hmm. Jan en ik zijn na overleg met de stuurman en duikleider te water gegaan om te kijken wat de situatie was. We zijn langs de ketting afgedaald en uiteindelijk bij het anker uitgekomen. Ik stond wel al een beetje raar te kijken toen ik op een meter of 10 de bodem tegen kwam. Bij het anker aangekomen verbaasde het ons dat we geen lijn van een rail tegen zijn gekomen. Er was dus nog maar 1 optie omkeren en terug via de ketting naar de boot. Wat bleek, eerste koppel was inmiddels al boven gekomen, ongeveer een 100 meter van de boot vandaan. Toen ze eenmaal terug aan boord waren hadden ze wel eea uit te leggen natuurlijk. Ze dachten even een klein rondje te zwemmen om te kijken of ze de ketel konden vinden, zonder zich aan te lijnen. Het zicht was goed zei hij en dacht de ketting wel terug te vinden........ Niet dus....... Dat betekende dat er weer opnieuw geankerd moest worden. Poging 2.
|
| |
