| *Wrakduik onderzeeboot "Le Rubis"*
De duik waar ik zo als slagroom op de taart naar uitgekeken had. Tevens de laatste van deze vakantie. Aan boord bleek dat hier de jongens van de mannen gescheiden waren. Stoere Fransen met dito uitrusting. Allemaal op z'n minst dubbele eerste trap en ook meer TEC en dubbele flessen. Als 1 van de laatste met Jean langs het touw naar beneden, ddor een enorme wolk van luchtbellen van de anderen onder ons. Waanzinnig, een vrije val van dik 40 meter! Wat een prachtig moment toen Le Rubis na 25 meter langzaam in al haar glorie verscheen. Om nooit te vergeten!!! Eenmaal op het diepste punt, liggend onder de boeg met het uitzicht omhoog was waanzinnig. Wat een prachtig wrak, de toren, de luiken, de enorme murenen in de "schoorstenen", teveel om op te noemen, het staat allemaal nog helder op het netvlies! Wat een avontuur, wat een uitzichten! Na een minuut of 15 moesten we alweer naar boven. Opperste concentratie voor de decostops, hangend aan de referentielijn. Helaas schoot er tijdens het laatste stuk vrije opstijging, na de laatste decostop weer een loodpocket van Beuchat bij mij los waardoor ik als een kurk naar boven ging. Alarm, alarm...Terug naar 3 meter voor een extra stop om de stikstof kwijt te raken.... Gelukkig liep het allemaal goed af. Beuchat hoort nog van me, dit gebeurt me nooit weer Eenmaal boven was er gelukkig toch nog de euforie van de duik. De moeder van alle duiken tot nu toe voor mij, fantastisch!!! . |
| |
