| Het wordt al echt sneller donker. De parkeerplaats ligt er verlaten bij in tegenstelling tot 2 weken geleden. Temperatuur is gedaald naar 13 graden.
Vandaag moet ik slachtoffer spelen. Wally en John gaan voor hun rescue brevet en moeten nog slachtoffers binnenhalen. Wally gaat mijn localiseren middels mijn luchtbellen aan de oppervlakte.
Ik ga (voor het eerst) in mijn eentje naar het 7 meter platform. Daar laat ik mijn vest leeglopen en ga op mijn buik liggen. Een dikke baars zit vlak bij me. Na een minuutje voel ik wat aan mijn vin trekken en mijn console wordt opgetild. Ik denk nog… als een andere duiker maar niet denkt dat er iets gebeurt is. Dan wordt ik omhoog getild door Wally. Ik hou me slap. Hij zoekt mijn borstband, maar die heb ik niet. Da’s lastiger.
Hij blaast mijn vest wat op , duwt mijn kin wat naar achteren en we stijgen op. De laatste meter gaat eigenlijk ietwat te snel, maar nood breekt wet als het om een echt slachtoffer gaat. We geven een oke teken naar de kant en zoeken Joke en John op die ook al aan de oppervlakte zijn. Daarna dalen we af om naar de oude duikstek te gaan.
Wally seint met zijn lamp voor aandacht en wisselt automaat. Ik help hem de andere automaat aan zijn jack te hangen. We vervolgen onze weg.
We komen een paling tegen en een grote snoek die onder mij door zwemt. Na zo’n 20 minuten houdt zijn lamp op te branden. Het is behoorlijk donker aan het worden en ik reik hem mijn buddylijn aan. We zwemmen rustig verder op 240 graden richting het begin punt. Op een tak groeit een prachtige zoetwaterspons gelijkend een koraal. We komen nog een paling tegen. Die dingen zijn toch echt net van rubber.
Af en toe knipt Wally zijn lamp aan, maar dat houdt dan ook snel weer op. We gaan nog even richting de bus, maar de bodem is al aardig op gewarreld, zodat het troebel begint te worden. We gaan terug naar de kant. Na 56 minuten zit onze duik erop.
Een mooie score. 2 palingen en een prachtsnoek.
Met de nieuwe accupak van Wally’s lamp kan ie dus ca 70 minuten duiken.
Ik denken dat ie na 1 duikie al leeg was aha.
Het regent pijpenstelen en we kleden ons om. Achter in de bus bij Hans drinken we een kop heerlijk koffie en kitkat (meegebracht door Wally en Antoinette).
Het is altijd gezellig met zijn allen zo te duiken ongeacht het weertype.
Wally bedankt voor de redding!!
|
| |
