| Windje is koud, maar zonnetje schijnt lekker.
Vandaag gaan de nieuwe leerlingen Peter en Patrick en onze ouwe duikersrot Koen mee in het troebele water.
Patricks 2e buitenduik en Peter's eerste in zijn nieuwe spullen.
Zijn octopus blaast wat af, maar in het water gekomen houdt dat op. Ik duik met Mark. Koen met Iwan en Patrick met John. en Joke met Peter. We doen maar weer eens een volledige buddycheck.
Zo ahhh. John duikt in tegenstelling tot zondag nu wel weer droog, terwijl het nu goed uit te houden is in het natte pakje. Verdikke buddylijn nog in de auto... (ondanks buddycheck) , nou als het slecht wordt kunnen we de Padihandjes houding doen.
Ik peil de koers op de boei.
We gaan ten onder en het zicht is weer bedroevend en na 1 minuut heb ik bodemcontact terwijl ik Mark in het oog houdt. Dan zit je zo al weer op 9 meter. Het zicht valt op 12 meter mee en de garnaaltjes tieren welig.
maar als we onder gaan zien we echt even niks en zijn we al een paar meter naar voren gezwommen, dus die peiling is geen cent meer waard. Aha touwtje volgen dan maar, maar die komt op niets uit. Affijn na wat zoetwatersponsjes en ongeveer 9 minuten verder maken we een hoek van 90 graden naar rechts. Na 2 minuten weer en na een korte tijd komen we bij het platform. Het plateau ligt dus echt op 7 meter en de poten steken dieper. Zelfs tussen de mazen van het plateau groeien roze sponzen. Dan even verder het stop licht op 8,5 meter. Die is mooi begroeid met driehoeksmosseltjes. Het zicht is hier een meter ofzo. Als we doorgaan komt er een stofwolk van heb ik jou daar opdoemen. Ik grijp Mark zijn hand en zwemmen er doorheen, maar het wordt er niet beter op. Alleen met de console tegen mijn masker kan ik de koers zien. Gekke is dat je dan toch draait. Affijn het klaart iets op en we besluiten even te stoppen op 5 meter voor een decostopje. Joh laat ik die ballon is gebruiken, want de surfers van daarnet waren weg, maar je kent nooit wetuh. Dus ik schiet hem omhoog en we maken onze opstijging. Zo gaan we verder in het kleine duikgebiedje of zullen we stoppen... nou laten we nog even rondkijken. Dus weer onder en we scharrelen lekker tussen de waterplantjes en de rifpotten.
Mark spot een blauwe Seacsub vin en die nemen we mee. Na 38 minuten komen we weer boven. Patrick en Peter hebben gelijk een idee hoe het in het nederlandse water kan zijn en als je zit aan kunt .. kun je overal duiken. Toolenburg blijft gek genoeg een prettige plas.
|
| |
