| Zo schijnt en het is druk in het H'meerse bos met hondenmensen.
Als je een hond tegemoet loopt in duikpak is het geheid boewoewoewoe. Errug eng zo'n wandelend rubber speeltje en dan hoop ik zo op zo'n zenuwachtigtypje in haar zondagspakje die van manlief het hondje MOET uitlaten, omdat het goed voor de band is met het beesje en zij zich vreselijk opgelaten voelt dat dat kreng maar niet ophoudt met blaffen. Dan als duiker juist naar het hondje toe lopen en dat dan die baasjes nog harder aan het lijntje trekken..... Tja dat zou leuk zijn, maar de meeste baasjes zal het een rotzorg zijn als de viervoeter blaft. Het is tenslotte zondag. Ik dwaal vreselijk af van mijn relaas. Joris, Mark , Hans en ik stappen bij de rotsblokken in en Joris maakt echt een memorabel entree. Hij glijd gracieus onderuit en ligt met een pak vol lucht op zijn rug op de keien in het water. Hij kan geen kant op en ik mag onder geen beding in mijn droogpak pissen natuurlijk. Het kost me moeite om het kraantje dicht te houden. Hans maakt er gelijk een foto van. Als Joris eindelijk in de juiste positie staat kunnen we beginnen. Op 190 graden richting het paviljoen. Op 10 meter wordt het goed donker en ik zie geen palen, maar des te meer vis. Verrek een Snoek duikt op naast me en op nog geen twee meter ligt die zoetwater murene er weer. De snoek zwemt langs de paling en beide smeren ze 'em. Wauw he wat een mooie Snoeling uh Paloek.. vissen.
We draaien om en het zicht valt wel erg tegen, maar ja om te stoppen vind ik zonde. We zoeken het even ondieper op en met het licht wordt het zicht ietsje pietsje beter om en nabij een meter.
Vis is verdwenen en we dwalen weer tussen de blokken klei. nog een blokje . Tetris in het groot zeg maar. Op 27 minuten draaien we om en ik neem de camera over van Hans. Is schiet in de Cousteau modus en begin wat filmpjes te maken, waarbij ik de camera tussen de waterplanten door manouvreer. Er is in dit stuk geen vis te zien en ook niet tussen de planten. Nou ja na 47 minuten komen we weer boven en wandelaars kijken ietwat vreemd op als we uit het water komen. Eerste reactie van mijn vrouw toen we er aan het zwemmen waren en er grote bubbels 20 meter verderop omhoog bubbelde ...woahhh Axel der ZITTEN GROTE VISSEN!!!. Rustig joh het zijn maar duikers. Dus ik kan me voorstellen dat het er vreemd uit ziet. Koppie koffie en de befaamde koekjes van Hans gaan er lekker in. Zo op naar huis en lekker genieten van de rest van de dag.
|
| |
