| Vandaag is wel heel bijzonder. Ik ben gisteren een ander pak wezen halen in Assen bij Rene. Het is een Bare CD4 en is in zeer goede conditie. Aangezien mijn huidige pak lekt als een mandje door de rits, wil ik de Bare graag proberen. Vandaag is het dan zover. De schoenen zitten wel ietwat aan de krappe kant, ondanks dat ik maat 42 heb en de schoen maat 44 zou zijn. Gewapend met fototoestel en drievinger wanten (zaten er ook bij) raadpleeg ik eerst even bij twee vissers. Of ik even een foto van de meerval wil maken.... en hij zit ergens daar. Hij wijst een plek aan die even buiten het duikbereik ligt. We gaan te water en verhip werkt mijn inflator nou niet? Toch voel ik me lichtjes opblazen.. ach de inflator is fluisterstil. Ik maak wat foto's in het groen gele water. Nou ja ik schiet toch in raw, dus wellicht dat ik er thuis nog wat mee kan. Het pak zit heerlijk, maar de schoenen knellen toch wat in mijn achteraf gezien te krappe zwemvinnen. Ik heb ook mijn wintersokken aan, dus dat gaan we bij de eerst volgende duik anders doen. Pak is oko verder heerlijk warm, want op 10 meter is de temperatuur al weer 8 graden en in de bovenste laag 12. Als we afbuigen naar het noorden zie ik de eerste karper dit jaar... en verrek nog een!! Ik probeer een foto te maken, maar het licht is niet intens genoeg en het horizontale zicht is belabberd voor fotografie. Toch heb ik hem op de foto, zij het erg vaag. We zwemmen rustig verder tot ik besluit even een metertje dieper te gaan en er zwemt doodleuk een snoek van rechts naar links en knip.. op de foto. Helaas niet zo scherp als dat ik zou willen, maar hij staat erop. Als Joris en ik naar de kant zwemmen doemt ineens een luguber plaatje op. Een meerkoet hangt op de kop met zijn bek aan een visdraad op een 2 meter diepte. Hij is verankerd met drie vislijnen in de bodem... Nou dat is toch wat, maar die moet een verschrikkelijke dood hebben gehad. Ik besluit het los te maken, maar de lijnen zitten muurvast in de bodem. Toch krijg ik hem los en door de staat van ontbinding schiet ie omhoog. Eenmaal boven water komen er doodleuk levende meerkoetjes even kijken, maar hun vriendje is dood. Ik wil dit graag even aan de vissers laten zien, maar de gepiercte tong van de koet kan het gewicht niet dragen en floept eruit. Ja en dan begin je zo'n beestje pas te ruiken. Meerkoeten zijn onderling best aggressief en we noemen ze wel vechtende handtasjes, maar dit had toch niet gehoeven. Nou ja nu drijft ie tenminste. Als een beginnende duiker tegen dit hangende lijkje was gezwommen, was het waarschijnlijk gelijk over en uit.
Voor de rest een heerlijk duikje en het pak is een blijvertje. |
| |
