| Na een uitgebreid ontbijtje en het zien van een prachtige mist over het meer die de kerktoren en molen onthuld, laden we de bus en rijden zegge en schrijven 150 meter naar de parkeerplaats van E5. Ik vergeet met mijn domme kop mijn drooghandschoenen en ben gelukkig binnen 5 minuten weer terug. Enkellood gebruik ik dit keer niet. Hoe dieper ik kom hoe meer mijn voeten zakken.
We bouwen de sets op in het zand en oh oh oh wat is dat spul toch funest voor je uitrusting. Hoe voorzichtig je ook doet, er raakt altijd een onderdeel van je uitrusting dat verrekte zand. Polsseal of je automaat. We stappen met een vrolijke stemming naar E5. Als je dan het water ziet waan je je in Griekenland, met dat turquouise water. Wat zullen we nu hebben, mijn camera weigert scherp te stellen. Handschoenen uit huis open batterijen er in en eruit en dichtklappen.. zo nou stelt ie wel scherp. We dalen af in het koude paradijs van 12 graden naar een diepte van 20 meter, maar ik zie een thermocline op 17 meter en besluit daar maar boven te blijven voor de natpakkers. Je kunt prachtig mooi de diepte in kijken en dat ziet er zo gek als het klinkt wel aanlokkelijk. Bij de buis op 10 meter keren we om. Joris spot een kreeft en ik zet het op foto. Joris heeft het zoeken naar het kleine spul aardig te pakken en zoekt de wanden af naar leven. Grappig is trouwens dat deze kreeften schuwer zijn en meer zwemmen dan onze Vinkeveen exemplaren.Wat is dit genieten vooral als je op 5 meter weer terug komt bij het instappunt. Patrick geeft aan dat er scholen met vis onder de trap zwemmen, maar daar zijn ze inmiddels weg. Verderop zitten ze wel en ik waan me in de tropen. We moeten er maar eens en als ik bovenkom is iedereen weg. Uit de bosjes komen Patrick en Hans tadaaaa!!!!. Ahaa daar zijn jullie. 2 stappen is geen officieel instappunt maar wel een aanlokkelijk plekje. Ik laat me in het water zakken en neem het even goed in mij op. Tenooie wat is dit geweldig mooi zeg. Ik neem wat foto's. Uit het water komen valt even tegen, want dat krijt is best wel glad. In het forel kweekvijver hou ik alleen mijn camera even onderwater en maak wat foto's van takken in het blauwgroene water. Terug bij de auto is het weer omkleden en vullen. Superduik en het enkellood ga ik niet meer gebruiken. |
| |
