Nr. 119
Voldoende stroming en ik vond het een nachtduik. Het schemerde pas net toen we ergens midden op de Oosterschelde erin sprongen en op de bodem was het pikkedonker. Na 22' kentering. Het zicht was slecht en de communicatie verliep stroef. Ik wilde ook wat ondieper gaan duiken, maar kreeg het niet uitgelegd. Geeft niet. Toch leuk gedoken. Ver weg kijken ging niet, dus vooral veel vlak onder me gekeken. Etende krabben, grote blokken spons en rechtopstaande takkenspons. Klein hooiwagenkrabje, zeedonderpadje en lopende kreeften, waar ik nu liever wat verder vanaf blijf. Ik zwom over een kleutersepia heen. hij bewoog heel lang niet en was wel twee keer zo groot als die van gisteren (4-5 cm), groter dan mijn duim. Hij werd uiteindelijk toch wat geirriteerd door onze aanwezigheid en begon weg te zwemmen, stof op te doen waaien, van kleur te verschieten, ook het karakteristieke witte en bruine brede bandenpatroon, maar ook effen wit of zandkleurig gespikkeld. Nog lang gevold. Nog een ribkwal beschenen (recht in Erwins oog... daar gaat mijn 2* brevet) en omhoog vlakbij de boot. Pas bij de veiligheidsstop op 5 meter kon je zien dat het licht was en het water groen. |
| |