| Samen weer met Erna duiken en dit wordt haar tweede koudwaterduik. We spreken al af dat we naar het paviljoen gaan, want daar is zij nog nooit geweest en vindt dat wel wat spannend. Joris, Patrick en John zijn er ook bij en het zonnetje schijnt. We bereiden ons voor en Erna heeft er zin in. Eenmaal in het water trekken we ineens een hoop bekijks. Een mannetje of 10 staan nieuwsgierig te kijken. Duiken met toeschouwers en weer eens wat anders. Jammer dat ze niet alles onderwater ook kunnen zien. Als Erna klaar is duiken we onder. Troebele soep en het zicht is al weer slechter dan donderdagavond. Pas op 8 meter trekt het een beetje open als we over een rand zwemmen de donkerte in. Ik heb mijn halogeenlampkop er weer eens in zitten, na een 3 keer goed ontladen en geladen te hebben. Na een paar minuten schiet ie helaas al weer op rood en zwakt snel af. Accu begint aan zijn eind te geraken ben ik bang. We zwemmen richting het paviljoen en het wordt donkerder en donkerder. De eerste palen doemen op uit de mist. Ik zie Erna even twijfelen, maar zet dan door. Als we onder het paviljoen clip ik haar lamp los en geef deze. Hieronder het paviljoen kun je vrijwel alle palen zien in het tegenlicht. Duizenden garnaaltjes dansen voor mijn neus in het groene licht. Tjemig ik schrijf in de trend van een goedkope boeketreeksroman. Het is echt betoverend. We zwemmen er compleet onder door om dan direct weer om te keren, want Erna krijgt het koud. We zwemmen eigenlijk even flink door weer richting instappunt. Na 21 min staan we weer boven en het publiek is weg. Dit was voor Erna wel een staande ovatie waard. Bij de auto kleden we ons om en niet lang daarna komen John, Patrick en Joris er ook alweer aan. Joris is helemaal happy met zijn gloed nieuwe droogpak van Santi. Op maat gemaakt en zit als gegoten. Dit was een leuk duikje. Die avond heb ik nog een duik willen doen, maar heb het moeten afbreken.
Boel zit in mijn voorhoofd weer verstopt. |
| |
