| Vandaag eerst even Thijs ophalen in de Cuore.. Het past er nog allemaal in ook. Ons Fundy team is ook compleet met Guido, Koos en John. Het is best druk op de parkeerplaats met duikers. Jan en Arthur zijn er ook alsmede Remko. Het kringetje met vrienden wordt steeds groter. Vandaag ga ik mijn nieuwe 490 grams onderpak eens proberen. Het past in mijn duikpak echter moet ik wel alles even goed in de plooi doen. Ik kan gewoon bij mijn kranen! Thijs heeft de Gopro Hero met een headmount en die gaat deze voor een tweede duik meenemen.
Wel een koddig gezicht twee dubbelssets opgebouwd achter in mijn kleine autootje. We gaan het water in. Koos en Guido hebben heel lang niet gedoken en zijn van plan een volledige GUE-EDGE te doen, maar daar is het toch even te frisjes voor. Bubblecheck, longhose vrij en kompas en automaten is ff voldoende. Het begin is erg stoffig. maar het zicht blijft wat aan de krappe kant.
Ik controleer eerst of ik wel onderkom met mijn nieuwe onderpak, want die heeft veel meer volume dan mijn 200 grams. Het lukt gelukkig, maar ik heb nu wel direct mijn 3 kgs v-weight erin en dat is ook nodig. Via de haai gaan we naar 8 meter en zoeken het rad op. Daar maak ik foto's en doe een zichtmeting ... 5 meter.
We gaan langzaam verder. Het lijkt alsof ik lekkage heb bij mijn mouw, maar dat blijkt de koude lucht uit mijn drooghandschoen te zijn die via het elastiekje onder mijn polsseal loopt. Op de terugweg zien we een blok met een wolk garnaaltjes. Verderop nog een blok met het gat waar een wolk garnaaltjes zit. Het lijkt wel of ze een vaste plek hebben, want ze zitten hier vaker. Op een verticaal blok zie ik sponzen en ja hoor met gele nodes (eitjes) erbij waar ook een dikke reuze vlokreeft voorbij zwemt. Het begint al weer aardig te leven. Het wemelt ook van de baby zebramosseltjes die misschien 2 mm groot zijn, maar die waren er een week of 5 geleden ook al.
Het zeildoek was een paarweken terug nog omringt met waterpest, maar ligt er nu kaal bij met alleen de zebramossels erop. Ook het stokje er naast is een kale toren met op de top grote mossels en een verlegen garnaal die net zijn kop boven het randje uitsteekt. Na 43 minuten is het einde duik en keren we terug naar de auto. Mijn handen zijn koud, maar doen geen pijn meer.. Lang leve mijn nieuwe onderpak. Zo een bakkie koffie en even napraten. Dinsdagavond weer even een duik. Het is toch wel de meest lekker verslaving die ik kan bedenken :) Voor foto's zie http://baselinehaarlemmermeer.blogspot.com
|
| |
