| EAN 34.
Omdat het zo lekker is vandaag nog een duik met Ted, Gery, Erwin en John. Het is nu drukker op de parkeerplaats dan gisteren in iedergeval en de eerste komen het water al weer uit. Als we compleet zijn kleden we ons maar snel om voordat een grote groep natduikers ons voorgaat. Wel diep respect voor de natduikers overigens...ik moet er niet aan denken. We spreken af in 2 groepen. Ted, Gery en Erwin samen. John en ik samen. Als ik het water in stap voel ik mijn drooghandschoen vollopen. Mmmm..hop terug naar de auto en dan maar mijn nathandschoenen aan en dan maar hopen dat het goed gaat. Met 5 min lig ik weer in het water en jawel. eerst de uitgebreide check en ik mag het op ratelen. Ted Gery en Erwin gaan voorop en Ted doet kompas. John en ik volgen en als we elkaar kwijt raken gaan we elk ons weegs. Plan is om zuid te gaan en dan naar rechts de kom volgen weer terug. max 60 min. We komen na het Paviljoen wat mooie blokken tegen en een touw van het ponton. Deze ligt pal zuid en volgen we. Als de lijn omhoog gaan zien we al snel de hele stellage hangen die onder het platform hangt met betonnen gewichten en een dikke slang met kleinere slangen eraan als een duiktrap. We zwemmen er onder door en komen ondieper uit. Op 5 meter blijven John en ik hangen terwijl de rest een kijkje boven neemt. Dan gaan we linksaf ipv rechtsaf. Mijn vingertopje is inmiddels 0 Kelvin geloof ik. Ze hebben bovenwater afgesproken dus dwars over te gaan en dat is ook best. We wilde de diepte in nu er nog zicht is tenslotte. We dalen af en mijn handjes schreeuwen moord en brand, maar zolang ik nog dingen kan vastpakken gaat het goed. Dan komen we bij het punt dat we weer prachtige blokken zien, maar het wordt tijd de kant op te zoeken. John en ik breken af en zwemmen richting de kant. Ted, Gery en Erwin bewonderen nog een paling. Het is dan nog 10 minuten zwemmen eer we wat ondieper komen en maken een stop op 9 mtr. Dan doemen stofwolken op als we naar 6 meter gaan. We zien toevallig het Rad liggen dus da's mooi. Op 6 meter een stop en op 3 meter. Handen schreeuwen nu nog harder en worden echt gevoelloos en krachtenloos. Bij de auto moet ik even mijn handen 10 minuten rust gunnen. Gloeiende gloeiende T.T. wat doet dat zeer zeg!! John biedt koffie aan, maar ik kan het kopje niet eens vasthouden. Na wat wiegelen en rommelen komt er weer bloed en tegen de tijd dat Ted Gery en Erwin weer bij de auto zijn is alles weer oke. Na een lekker praatje en koffie en thee en dat hemelse zonnetje keren we weer tevreden huiswaarts. Dit was een prachtige duik en we hebben weer een hoop gezien.
|
| |
