| Ik ben dus thuis van een duik en Spiegelpolder als mijn vrouw vraagt of we nog een duik gaan doen. Nou dat sla ik nooooooit af en dus togen we naar hbos. Het zonnetje schijnt en het is windstil. Op de parkeerplaats stappen slechts 2 andere duikers het water in en voor de rest is ie leeg op een paar wandelaars en restaurantgangers na dan.
We zwemmen uit tot we de bodem niet meer zien en zakken af. Precies op 7 meter hangen we stil. Het verticale zicht is dus ca 8 meter. Het platform heb ik niet eens gezien, maar die scheen vlak achter mij te zitten. We zwemmen op de 7 a 8 meter lijn en zien gelijk al een rustende baars. Bij het rad doe ik een zichtmeting, waarbij Erna wat om mij heen zwemt en ik de plaat aan het touw vastmaak. 6 meter met baseline en 8 meter op de gele plaat. Dus zowel verticaal als horizontaal is het zicht gelijk. We kunnen de blokken prachtig zien liggen en het wemelt zo erg van de watervlooien dat je ze zelfs tegen je mond voelt botsen. Het zicht wordt gewoon wat beperkt door de watervlooien. Bij een blok hangt Erna naar een wolk garnaaltjes te kijken. We draaien om na 31 min. De ontspanknop van mijn camera is geblokkeerd en doet niks meer. Als Erna dan een zoetwaterkwal denk te zien, zie ik toch echt vogelpoep naar de bodem zakken met van die slappe armpjes. Tja hoe maak ik dat haar duidelijk. Ik probeer mijn wetnotes te pakken, maar die zit muurvast in mijn pocket. IK vraag Erna mij even te helpen, maar die begrijpt me niet. Ik trek mijn reserve masker eruit en krijg na lang wroeten eindelijk mijn wetnotes eruit. Ik schijf ''Dat was vogelpoep!'' Ik zie van die glimmende oogjes van oooooohhh ik dat dat het kwalletjes waren. Dus ik wil de boel weer terug in mijn pocket doen, maar dan begint het geklooi. Ik krijg mijn masker en wetnotes maar niet in mijn pocket. Na ongeveer 5 min rommelen heb ik ze al zwemmend erin gedaan.Zo camera.....waar is mijn camera !!!!! Erna we moeten terug. Geduldig wacht ie ongeveer 10 meter verderop op mij te wachten pffff. En dan gebeurt natuurlijk uitgerekend nu het onvermijdelijke. Een jetser (ca 60 cm) van een karper glijdt heel relaxed voorbij op een manier zoals ik nog nooit een karper heb gezien. Ik kan zijn schubben tellen zo dichtbij en tja mijn camera hangt hulpeloos aan mijn arm. Erna ziet hem gelukkig ook en verhip NOG EEN!!! of dat niet genoeg is zien we ineens een school Brasem koortsachtig achterelkaar aan zwemmen.Een ervan heeft een enorme dikke buik vol kuit denk ik. Zeker een stuk of 7 blijven voor ons hangen, komen op ons af en schieten ons voorbij. Wahoe!!!! Verderop nog meer Brasems. Erna heeft het inmiddels steenkoud en we gaan eruit. Dat was een heerlijk onvergeetelijk duikje. Mijn camera knoppen moeten nodig gereinigd worden, want ze laten op een haar na water door.
Nog 212 minuten en dan zit ik op de 24000 minuten!!!! |
| |
