| Duik 866. Na vanmorgen in Stavenisse nu een duikje op een stek die me niet volledig vreemd is alhoewel ik na 4 duiken nog niet kan stellen dat ik de plaats al goed ken. Dus ook nog maar eens wat inlichtingen genomen bij een vriendelijke Brusselaar die naast mij geparkeerd stond. Bleek dat we alvast op de juiste plaats stonden met de auto en als we dus rechtuit het water ingingen zouden we pal op de blokken terecht komen. Niet dus!! Want de eerste 5 à 6 minuten kreeg we alleen zand te zien. Bovendien was het zicht allesbehalve en werd ik weer een beetje nerveus omdat ik de duik aan het verprutsen was. We zaten inmiddels weer tegen de - 30 meter aan, een troost voor Geert alvast want die wou persé 30 meter halen en ik zag aan de bodemstructuur dat de we blokken naderden. Plots leek het alsof we tegen een muur aanzwommen, een enorme turfblok, volledig begroeid met baksteenanemoontjes versperde ons de weg. Oef, ik had ze gevonden!! Een beetje vechtend tegen de stroming want die was al vrij groot zochten we een weg tussen deze turfmassa´s. Was het zicht nu maar beter dacht ik meermaals bij mezelf want het is en blijft een prachtige duikstek. Een ruk aan het buddyline maakte me duidelijk dat Geert iets gevonden had. En ja, een leuke sepiola die toch een lichtpuntje was tijdens deze stofferige duik. Na 45 minuutjes vond ik het welletjes want de stroming begon ons parten te spelen en ik weet dat er aan Gorishoek van tijd tot tijd duikers in de problemen komen vandaar, einde duik en wat nagenieten van een pintje in brasserie ''de zeester''. |
| |
