Duik 869. Na onze Stavenisseduik zetten we koers St-Annaland. Een aantal clubleden heeft deze plaats nog niet aangedaan en daarom dacht ik dat dit wel eens een goeie locatie zou zijn om m´n clubduik te organiseren. De eerste meters dat we water maken is het zicht niet fameus maar eens de 6 à 7 meter voorbij wordt het snel beter en bij momenten zelfs zeer goed. Ik vind deze plaats één van de meest begroeide uit de Oosterschelde. De prachtige partijen met sponzen behoren naar mijn inziens tot het mooiste locaties dat ge kunt beduiken. Simon wijst plots een paling aan die zich rustig laat bekijken en vrij rondzwemmend de boel verkend. Wat later komen we op open plekken in het bodemprofiel en die liggen bezaaid met 10, zoniet 100-den zeesterren. Het is weer Simon die plots een ferme donderpad (+/- 20 cm) vindt tussen de oesters. Op een wakamé blad kan ik nog een baby-snotolfje spotten maar het beestje heeft niet veel zin om in het vizer te komen en ik slaag er dan ook niet in om m´n buddy´s dit mooie visjes aan te wijzen. Op naar de volgende clubduik zou ik zeggen. |
| |