Nr. 171
Mijn eerste duik in een jaar en mijn eerste duik in Taiwan. Noord-Taiwan,
niet ver van Taipei. Mijn geleende pak was knalroze, wat sowieso de duik
al de moeite waard maakte. Het zicht was niet bijzonder goed vergeleken
bij tropischer wateren, maar nog wel 10 meter of meer. We doken met
een groep van vijf. De instructeur was mijn buddy, maar ik geloof niet dat
hij me altijd kon zien. Wat een vaart zet hij erin, zeg! Het eerste dat ik
deed was over een sepia heenzwemmen. Dit was dus nog vrij ondiep en
ik moest echt moeite doen om de aandacht te krijgen van anderen. Het
was een redelijke, misschien 40 cm. Hij bleef lang stilzitten, tot hij genoeg
voor zijn bek geflitst was (niet door mij) en na wat kleurveranderingen
zwom hij een stukje verder, vlak langs me. Zo'n mooi beest. Zulke mooie
ogen. Zo cool hem van dichtbij te zien. De rest van de duik heb ik
niemand iets kunnen laten zien, omdat ze te snel gingen en nooit
omkeken. Maar ik heb het zelf erg leuk gehad. Ik zag een wratslak, zwart
met lichtblauwe wratten, bekend uit Egypte. Ernaast zat echter nog een
slak, zwart met hele fijne gele puntjes op omhooggevouwen flapjes en
een witte stofzuigermond. Paar keer een rood-met-wit-gestreepte
schoonmaakgarnaal onder een overhangende steen. Eerst een dode
egelvis, maar later twee levende. Eentje was wit en eentje was bruin.
Raar? Daarna kleurde de witte steeds donkerder. Eerst bruine vlekken,
daarna helemaal bruin. Blijkbaar kunnen egelvissen ook van kleur
veranderen. Er zaten gaten in het zand met (ik denk) garnalen erin, maar
ik kon ze niet goed zien (alleen de 'scharen'). Ook grote plakaten koraal
en de bijbehorende vissen (niet superveel en zeker geen grote,
waarschijnlijk vanwege de vissers). In het ondiepe zaten gekke, snelle
krabben met een rond lichaam met gele strepen en geelomrande, lange
poten. |
| |