Duik 1057. Weeral een hele tijd geleden dat ik nog eens de goesting
gevonden heb om een duik in te loggen. M“n buddy is Stefaan, pas
aan z“n vijfde duik toe en bijgevolg z“n allereerste ervaring met de
Zeelandbrug. Ik had de stille hoop om eens goed zicht te hebben en
we hadden inderdaad geluk. Lang geleden dat ik hier nog eens kon
profiteren van meer dan 4 meter zicht. Ik had Stefaan z“n allereerste
harlekijnslakjes beloofd en die vinden we binnen de kortste keren. Op
de pijler zelf krioelt het nog altijd van de spookkreeftjes al zijn ze niet
zo talrijk als een maand geleden. Stefaan is een aandachtige leerling
want op eigen houtje vindt hij een groene zeedonderpad en een paar
minuten later zelf een 50 cm lange zeenaald. Even later kan ik hem
een gehoornde slijmvis aanwijzen en dat was toch weeral een tijdje
geleden dat ik dit visje in mijn logboekje kon noteren. Met 13 graden
en Stefaan in zijn nat pak kon ik er onmogelijk een lange duik van
maken en na een dik half uur geeft hij het teken dat de koude begint
door te dringen. Net voor we oppervlakte maken kan ik nog een
slanke rolsprietslak spotten en dat maakt dat ik deze duik dan ook
bijzonder geslaagd mag noemen. |
| |