| Eerste duik in L’Estartit. We duiken aan het vaste land. Er zijn een tiental onervaeren duikers
bij. Men mag nooit zonder een eerste checkduik bij Illes Medes duiken. Wij mogen gezien onze
ervaring gewoon ons gang gaan. We krijgen vooral een briefing en stappen ruim voor de rest
het water in. Het zicht is redelijk, maar behoorlojk stoffig. Ik schat dat we tussen de tien en
twaalf meter zicht hebben. Alle rotsen zijn begroeid met diverse soorten groene en rode
wieren, die ondiep vrolijk rondwapperen in de golfslag. Her en der zeeappels en rode
zeesterren. Vis is er in overvloed, diverse lipvissen, slijmvissen, grondel, af en toe een
moeraal of middellandse zeemurene en grote scholen met zeebrasems. De watertemperatuur
valt wel wat tegen. Vorige week had ik in Nederland bijde Oesterdam 17 graden en nu zie in
15 graden op de display staan. Bijzonder hoor we rijden 1200 km naar het zuiden, dan had je
wel wat warmer water verwacht en niet kouder. Ik red het wel in mijn natpak en voor Marielle
hadden we al haar droogpak meegenomen, voor het geval dat. Droogpak werd per mail ook
aangeraden door de duikschool. Na half uur duiken we door een soort kloof en gaan we
richting de ankerplaats. We zitten nu rond de 20 meter diep. Af en toe komen we wat slakjes
tegen. Voor deze vakantie hebben we besloten onze 15 jaar oude PEN-1 weer van stal te
halen, zodat we zowel met de macrolens aan de slag kunnen en ook altijd de groothoek
meehebben, die op de PEN-7 zit. De PEN-1 blijkt het nog voortreffelijk te doen. We zijn heel blij
met de keuze als ik ineens een grote octopus op een rots zie zitten. Met de macrolens was dit
niet handig geweest. Nu kan ik met de groothoek een mooie plaat schieten van de onze
achtarm. Super om te zien hoe het dier van kleur verschiet, maar blij is hij duidelijk niet. Ik
maak drie keer een foto en laat hem of haar maar met rust. We liggen er al ruim een uur ik,
dus we geven even flink gas om na bijna 70 minuten bij de boot uit te komen. |
| |
