| Nr. 88
We kregen een andere instructeur, zodat we tegelijk met de 1* konden duiken. Fijn dat we wat langer de tijd hadden. Erg mooi begroeid, de vele grote rotsen, met gorgonen en gele mini-anemoontjes. Ik heb wel zes roze platwormen gevonden, dus het is alweer wat minder speciaal geworden. Eentje werd door de stroming (toegegeven: veroorzaakt door mijn hand) omhoog gewapperd en dwarrelde als een blaadje neer. Groepje grote grazende vissen met gele strepen en grote groepen two banded breams. Toffe groene vis. Minder castagnoles dan in Agay. En ik heb verdorie nog een sepia gezien ook! Ha! (Ik keek er wel ook eerst overheen, toen ze hem aanwezen). Hij was kleiner dan in Nederland, en niet aan het paren, maar wel van kleur aan het veranderen (met een soort golfbeweging) en hij bleef gewoon bij de grond hangen, een beetje met zijn flappen aan het wapperen. Te cool. Mooie ogen. OP het eind was het minder mooi begroeid. Alban liet me nog zo'n groene zeester met stekels voelen. Het was wat ruw/plakkerig, maar moeilijk te voelen door mijn dikke, lekker warme handschoenen heen. Ik heb met vier (!) kilo gedoken, omdat Romain zei dat het kon. En het kon dus ook! Zelfs de veiligheidsstop, alleen na het terugzwemmen naar de achterkant van de boot, steeg ik vanzelf op. Uitademen, uitademen, uitademen. |
| |
