| Duik 576 (Dreischor Gemaal, dinsdag 23 december 2014, 19.45u)
Kerstavond “gooit roet in het eten” van ons vaste ritme, de
woensdagavond valt af. De sterke wind vanuit het zuidwesten maakt
de keuze van duikstekken ook weer zeer beperkt, daarom plannen we
op dinsdagavond een duik bij het Gemaal van Dreischor.
Mijn handschoenen zijn weer droog na de flinke lekkage van vorige
week woensdag. Ik ben weer klaar voor een nieuwe ronde, hopen dat
alles nu wel droog blijft. Vanavond vertrekken we iets later, zodat
Goof zich niet zo hoeft te haasten. En wat maakt het ook uit hoe laat
we vertrekken, ontspanning is nodig! Dat heb ik de laatste tijd wel
gemerkt, daarom laat ik de wekelijkse duik ook niet zo graag schieten.
Onderweg naar Zeeland lijkt het alsof de wind wat is gaan liggen, de
buitentemperatuur is belachelijk hoog voor december. De
boordcomputer van de auto geeft nog twaalf graden Celsius aan, dus
echt winter kunnen we het nog niet noemen. Nu vind ik deze
temperatuur prima om de winter mee door te komen, maar dan moet
het zonnetje zich wel wat meer laten zien. De kortste dag hebben we
ook al achter de rug, maar het slechtste en koudste weer van de
winter zal later echt nog wel volgen. Gelukkig hoeven we daar
vanavond in ieder geval niet aan te denken.
Als we bij het gemaal van Dreischor aan komen merken we dat het
ineens weer gaat regenen. We laten een van onze kwaliteiten goed
horen, we vloeken er even flink op los en maken er geintjes over. De
sfeer zit er goed in. Snel een sanitaire stop en dan het droogpak aan,
want we willen niet al nat in een droogpak stappen. Als ik de auto
dicht doe en met de afstandsbediening op slot zet, merk ik dat de
binnenverlichting nog brandt. Dat kan ik beter even herstellen, want
met een lege accu staan op deze plek is niet echt wenselijk. We
vervolgen hierna onze weg richting het water.
Goof had eigenlijk beloofd een touw mee te nemen om wat
gemakkelijker te water te kunnen, maar die was hij helaas vergeten in
mijn auto te leggen. Gelukkig staat er tegenwoordig een metalen paal
met een touw, dus het te water gaan was toch redelijk te doen. We
staan nog maar net in het water en Goof vloekt weer…zijn
handschoen is bij het omhangen van de cameraset beschadigd
geraakt en lekt flink. Vorige week was ik de klos, vandaag hij. Even
bedenkt Goof wat wijs is om te doen en hij besluit toch te duiken met
deze handschoen, maar de luchtbrug onder de polsseal weg te halen,
zodat zijn arm in ieder geval droog blijft. Tja...soms zit het mee en
soms zit het tegen zie je wel. Als de handschoen weer terug aan zijn
hand zit, kunnen we vertrekken.
Het zicht is niet al te best in het ondiepe deel, veel stof en het ziet er
melkachtig uit. Niet het zicht wat ik had gehoopt, maar met het
huidige weer niet onlogisch. Het gemaal zal ongetwijfeld af en toe
wat water uit de polder naar het Grevelingenmeer pompen. We duiken
richting de oude zeedijk om daarover heen wat meer diepte te zoeken.
Ik heb vanavond wederom geen enkel idee wat ik wil gaan
fotograferen, maar het ondiepe gedeelte is vandaag niet echt een
optie.
Samen duiken we door het bruine wier wat hier groeit, ik zie
ontelbaar veel garnalen zitten. De oogjes glinsteren in mijn lamplicht,
een typisch tafereel voor een nachtduik in het Grevelingenmeer. Hier
en daar zie ik ook een kleine groene wierslak, maar geen van allen zit
er mooi bij voor een foto. Ook krioelt het van de stekelbaarsjes. Grote
scholen hangen boven het wier en schieten weg als ik in de buurt
kom. Wat een prachtig gezicht is dit toch, ieder visje lijkt wel een
spiegeltje. Het blijft genieten van dit soort kleine dingen.
Ik besluit richting het gemaal te duiken en zie dat Goof een paar
meter onder me hetzelfde doet. Op de dijkwand zoek ik naar wat
interessants. Ik zie wat kreeften lopen en grondeltjes die hun kopje uit
een oester steken of juist pontificaal op een oester poseren. Als ik de
tijd neem voor een foto, zie ik door mijn display dat het om mijn
focuslamp krioelt van de geknikte aasgarnaaltjes. Dit zijn natuurlijk
mooie diertjes, maar behoorlijk irritant als je van een ander onderwerp
foto’s aan het maken bent. Uiteindelijk besluit ik maar dat die
geknikte aasgarnaaltjes zelf mijn onderwerp moeten worden. Eén van
die garnaaltjes blijft mooi zitten op een oester en het lukt me om wat
plaatjes te schieten.
Ondertussen ben ik wat ondieper terecht gekomen en ineens doemt er
links van me een groot gevaarte op…het is de westelijke peiler van het
gemaal. Ik had niet verwacht dat ik hier al in de buurt was. Maar door
het melkachtige zicht was gewoon niet goed te zien waar ik precies
was. Het gemaal is niet aan het spuien, dus ik bekijk de begroeiing
maar eens goed. Goof doet hetzelfde en zwemt een rondje om het
gemaal. Ik probeer wat uit bij een zeeanjelier en zie dat hij na een
paar foto’s ineen krimpt. Ik heb het diertje blijkbaar te veel gestoord…
mijn excuses zeeanjelier!
Opeens kan ik mijn ogen niet meer focussen op de begroeiing, ik
snap er even niets van. Maar dan ineens volgt er een grote bruine
stofwolk..het gemaal is plotseling gaan spuien en ik schrik me serieus
te pletter. Gelukkig hing ik nog bij de westelijke peiler, maar ik
bedacht me dat Goof wel recht voor of onder het gemaal lag. Die zal
dus niet vrolijk geworden zijn van deze verrassing. Ik zwem een stukje
weg en zie dat Goof de bruine stroom zoetwater ook al ontvlucht is.
We liggen al weer bijna een uur in het water en ik vind het wel mooi
geweest. Stilletjes aan gaan we maar weer terug en na een dik uur
komen we netjes weer boven bij de instap. Goof heeft het met zijn
natte hand ook goed uitgehouden en het viel hem niet eens tegen
wat betreft de kou. Mooi zo, weer een ervaring rijker, maar het is wel
tijd voor nieuwe handschoenen!
Op de terugweg door de polder van Schouwen-Duiveland zien we
over de weg een muisje wegschieten en later nog een rat. Dit zien we
zeer regelmatig op de donkere avonden en is grappig om te zien.
Konijntjes of hazen schieten ook de graskant in en af en toe vliegen er
wat vogels weg. Ook dit hoort bij Zeeland, maar het is al bijna zo
gewoon dat het niet echt meer opvalt.
We bespreken alvast wat we komende week gaan doen en hopen op
wat rustiger winterweer en iets beter zicht. Toch hebben we ook
vanavond weer genoten!
Max. diepte 7,5m, temp. 7gr.C., zicht 3-4m, duikduur 60min.
|
| |
