| Eindelijk weer een nachtduik jippie in de roerige Vinkeveense plas.
Er woedt een storm en de oppervlakte ziet eruit als een kokende massa.
Wally en John duiken samen met hun droogpakje en Antoinette en ik met ons natpak.
Als Wally erin duikt zien we eerst even gele flippers dobberen, maar Wally hersteld zich vlug. Net even te veel lucht in het pak denk ik.
Er lijkt een hoop stroming te zijn, maar als we te water gaan valt dat erg mee. Ik stel mijn klokje in en we duiken onder. Op de bodem zie je het relief in het zand heel mooi, waardoor je kunt zien hoe de warrig de stromingen soms zijn. Er liggen veel baarsen te slapen en drie doornige stekelbaarsjes. Eerst koersen we richting het onderwater huis. Daar zwemmen we doorheen en gaan dan richting de baggerboot. Van de stroming merk je niks meer. er zijn hier en daar nog kleine visjes die zich van de bodem wagen en blijven mooi in het licht hangen en schieten daarna snel weg. voordat ze door een snoek gespot worden. We gaan de bus in en Antoinette ziet in de rechterachterhoek een donderpadje van een 5 cm ofzo. Als we de bus uit zijn geeft Antoinette aan dat ze het wat koud krijgt dus gaan we maar richting de kant. Als je dan op 2 meter diepte de bodem richting te kant kijkt zie je een prachtig relief landschap. We laten ons meedrijven naar de trap en na 20 minuten trekken we in het water onze vliezen uit, maar Antoinette geeft aan dat 20 minuten erg kort is en dat de kou toch wel meevalt dus trekken we de vliezen weer onder en gaan nog even richting de botter. Maar dan zijn er klaringproblemen en gaan we maar terug.Op de bodem zien we nog een soort garnaaltjes met een rood kopje, jawel ... ROODBUIK AARSGARNALEN oftwel ''Hemimysis lamornae'' uiteindelijk dus 30 miinuten gedoken. Wat schertst onze verbazing.. staan die droogpak mannetjes al achter de auto te wachten???
Wat is dat nou zei ik?...Antwoord .. we hebben het niet koud gehad hoor... Ja wij dus wel uiteindelijk wel een beetje.
Dus de heren lachen als wij ons om moeten kleden in de gelukkig warme wind van 12 graden. Wij zijn al klaar met omkleden! hoor je tussentijds. John zegt.. waar is de koffie nou!
Als ik mijn schoenen uit trek zegt Wally lekker sarcastisch, goh d'r zit er water in, maar wel warm water toch? Ja het is warm, maar ik zeg hem nog effe niet dat mijn tenen even schijndood zijn.
Ach ja mijn droogpak tijd komt wel. Gewoon even doorbijten en laten zien wie de bikkels zijn met een kippenvelletje brrr. Een kop koffie doet wonderen en na weer een geslaagde duik togen we weer naar huis.
Wally en John hebben een grote wolhandkrab gezien verdikke, nou ja die hoop ik ooit ook tegen te komen. |
| |
