| Gisteren 570 km gereden naar Belgie. Ik ben best wel moe eigenlijk, maar ik knap gek genoeg altijd weer op van een duikje doen.
Joris, Mark Koen en Wally zijn er al als ik aankom. Joris gaat met Mark oefenen en Wally gaat met Koen. John en ik blijven over , maar wie met John duikt komt nou eenmaal veel bijzondere dingen tegen. We gaan via het strandje in het water en peilen de boei van het platform op 190 graden. Het zicht valt vies tegen en beperkt zich tot 1 meter tot minder.
Hier zijn ons duidelijk duikers voor geweest. We komen er ook een tegen. Ineens daal je van 2 meter naar de 9 meter en wordt het op 12 meter stikke donker. Het krioelt hier van de pos en jonge baars. Dan zie ik rechts van mij een amsterdammertje en links voor doemt een steigerpaal op van het platform. Dat koerszwemmen zit wel goed. John spot een snoekbaars, waarvan ik alleen de staart nog zie. Boven ons zit de bubbelbox, waar we even gaan kijken. Vrij ademen doe ik amper omdat ik de lucht niet kan ruiken of weet hoe het is. Alleen om wat te zeggen haal ik mijn automaat uit de mond om daarna met de automaat in weer in te ademen. We gaan vaniut dit punt naar het zogenaamde murenebos. We verlaten de box en gaan over het platform, waar ik een joekel van een snoekstaart zie. Criminele zeg dat ding lijkt wel 20 cm hoog!! Ik kan niet eens de kop zien door dat ruk zicht, maar ja langer dan een meter moet ie zijn. We volgen het touw naar de schatkisten en vandaaruit op 30 graden weg. Ook hier krioelt het van de pos en jonge baars en een jonge snoekbaars. We zigzaggen heen en weer en doen dit nog een minuut of 20. We stuiten tijdens het zwemmen meerdere malen op een snoek. Links en rechts raakt mijn lichtbundel zilverkleurige vislijven die snel uit zicht verdwijnen. Dan na een minuut of 40 zijn we bij het murene bos, wat afgezonken kerstbomen in witte emmers zijn, maar bij de eerste pot ligt een grote snoekbaars met een grijs oog. Wat een enorme kop. Dan draaien we om parallel aan de kant. Ook hier weer een glimp van een snoek. Links stuiten we op het wrakje, wat mooi begroeid is. Vanaf 9 meter zie je een geelbruin licht vanaf de oppervlakte. Dan zie ik een snoekbaars van een 40 cms die we van achter benaderen. Waarschijnlijk beduust door mijn lamp draait ie zich om en gaat zowaar vlak onder mij langs waar ie even blijft liggen. Ik kan die rugvin nu mooi zien. Tjonge jonge wat een pracht. Daarna zwemt ie weg. Op 4,5 meter doen we een stop van 3 minuten. Zodra de stop voorbij gaan we naar de oppervlakte en zitten iets te veel naar het zuiden. We duiken weer onder en met een noodgang stuift John richting het strandje. Joris en Mark zijn ook klaar. Vet cool een snoek gezien zeggen ze en vet slecht zicht man!! Ja als je eens wist wat John en ik hebben gezien� dan gelooft niemand ons. Wally en Koen komen als laatste uit het water. Wally heeft een vin gevonden, waar de mosseltjes al op groeien.
We drinken nog wat koffie. Tijd om naar huis te gaan. Dit is een mooie plas voor de winter of we moeten vroeger gaan duiken, zodat je als eerste het water in gaat, maar ja.
Ondanks het weinige zicht een geslaagde duik.
|
| |
