| Vorig jaar dook ik op 9 januari nog nat en het water was toen 7 graden en de buiten temp 12 graden, dus dat scheelt nog al met dit jaar.
We hebben een kaartje van Thoolenburg en dus proberen we de objecten te vinden aan de hand van de koersen.
Het is buiten 0 graden en het sneeuwt een beetje en er waait een stevig oosten windje. Vandaag ga ik voor het eerst mijn dubbelkraan in de praktijk brengen.
Linker eerste trap heb ik backup Scubapro automaat met droogpak inflator. Rechter eerste trap (Apeks DS4) heb ik mijn apeks XTX50 automaat en een scubapro octopus + wing inflator en console.
Console hoort eigenlijk op de linker eerste trap, maar affijn.
Alle automaten hangen rechts. Octopus hangt aan mijn heupgordel. Backup hangt om mijn nek. (zonder longhose hoor).
De waterkant is weer een lekkere sompige kleiboel, maar we zitten tenslotte in de polder. Ik stel mijn kompas en we gaan onder. Eerste paar meter is nog even stoffig door de beweging van het oppervlakte water, maar dat klaart al snel op als je wat dieper gaat.
Op 5 meter staan de drie staven netjes in de bodem met prachtige roze zoetwatersponzen erop. Echt bizar dat zulke vrolijke kleurtjes zich in een donkere plas op houden. Het water is 4 graden , maar mijn droogpak is heerlijk comfortabel. We missen echter de verkeersborden en koersen lekker verder op 125 graden. We komen al gauw op 14 meter en we besluiten 270 graden aan te houden schuin richting de kant. Na 10 minuten worden mijn vingers al behoorlijk gevoelloos, maar met wat bewegen gaat het al iets beter. We komen veel garnaaltjes tegen en ander klein spul.Op zo'n 5 meter aangekomen zie ik een klei blok en we draaien om naar 30 graden parallel aan de kant en houden 5 a 6 meter dieptelijn aan. We komen prachtige kleibonken tegen, waar ook vele garnaaltjes zitten. Nog een prachtige snoek voor ons en later nog een vette baars. Als de bodem steiler wordt en er flinke kleibonken staan blaas ik mijn droogpak af en stijgen naar het oppervlak.
Mijn vingers zijn dood en we ploeteren door de zuigende klei naar de kant. Nou nog mijn vinnen losmaken en met dooie vingers is dat nog een hele toer. Iwan heeft veren en dat gaat een stukkie makkelijker. Da's voor een volgende keer, dan ook maar gelijk met wanten die goed afsluiten.
Het was een heerlijk duikje en alleen mijn handen doen even pijn van de kou, maar al snel zit daar al weer gevoel in.
Heerlijk....
|
| |
