| Na even tuffen komen we aan bij de Beldert. John heeft het nog een beetje koud, maar het zonnetje helpt. Hans wil toch eens even kijken voor een nieuw pak. Voor de duik (We moeten toch even wat oppervlakte tijd vol maken) duiken we de altijd leuke winkel in en beginnen de zoektocht. Deze?.. nee te groot. Deze dan... nou nee niet echt. De verkoper mengt zich en al gauw hijst Hans zich in het eerste veel te grote pak. Dan het tweede pak dan maar. Een Dacor. Het is een 7 mm met een 6.5 mm shortie erbij. De kap zit vast op de overall en dat is erg handig. Deze zit goed, maar Hans vind het iets te ruim in de armen, maar het aanbod om het te direct te proberen slaat ie niet af als ie het zachte prijsje hoort.
Ik voel mij al sinds maanden bezwaard als hij weer koud uit het water stapt terwijl ik zijn warme droogpak draag. Patrick huurt een fles en gaat ook zijn gloednieuwe duikuitrusting samen met Hans te water. John en ik gaan samen. The dynamic duo Joris en Mark en Antoinette en Wally. Ik peil het witte jerrycannetje op 340 graden en we zwemmen daar onderwater naar toe. Door een steile helling wijken we even naar rechts, maar compenseer dit niet.
op 9 a 10 minuten wordt het troebel en rechts van mij zie ik een paaltje. Diepte is rond de 9 meter, dus hij moet hier ergens liggen, maar het zicht is bedroevend, dus we zwemmen even door.
Nergens te bekennen. We maken een opstijging en (dat gaat trouwens even te rap) zien dat we ongeveer een 20 meter zijn doorgeschoten. Dus het was toch bij dat rottige paaltje. We dalen af en net als vorig jaar hangt de thermocline weer net onder de vloer van de cockpit. Blijft leuk. We gaan de cockpit uit naar rechts en volgen de reciprocale koers. (Ja Patrick even wat jargon!!!) Na een minuut zie ik dat verdomde paaltje links van mij!!. Dus volgende keer bij paaltje 70 graden naar links. We zwemmen richting de kotter, maar het zicht is zo niks en John krijgt het zo koud , dat we maar weer ondiepere oorden zwemmen om op 5-7 meter terug te zwemmen. We zien kokerjuffers in alle gedaanten. Ik zie een libelle larve die exact het zelfde van kleur is als het alg, echter zijn beweging verraadde hem.
Dooie kreeftjes. vogelkerkhofje soms 3-4 meter zicht. Ahh wat rustgevend, na zo'n koers traject. Bij het instappunt hang ik heerlijk gewichtloos en zou wel willen slapen, maar ja John verrekt van de kou en wil er uit en dus zoals een goede buddy betaamd gaan ik mee. John vervloekt op dat moment zijn natpak en zegt. Nou heb ik zo'n heerlijk droogpak, maar omdat ik solidair wilde zijn.... ahhgretverdrie volgende keer weer droog!!. (Ik heb het gretverblababla toegevoegd om hier iets meer drama van te maken)
Ik kleed mijn warme lijf rustig om terwijl John in een versneld tempo zich omkleedt. Dan haast ik mij met mijn fototoestel naar de kant om de rest op de foto te zetten.
Hans koopt zijn pak en na maanden komt hij nu eens warm uit het water he he.. Patrick heeft volgens mij nu echt de smaak te pakken en de rest is volgens mij ook erg tevreden.
Flessie vullen voor overmorgen en hoppakee op huus an.
Mensen bedankt voor de gezellige dag!! |
| |
