| Vandaag is het ruttler time. We moeten wachten tot negen uur om de flessen te vullen. Die flessies vullen is in notime gebeurd als je DIN hebt zeg. 1 minuutje en er zit in afgekoelde staat effe 210 bar in. Thuis ben ik al blij met 190 bar. Hans, John en Wally gaan echt diep dit keer en willen de bodem even aantikken op 55 meter. Dat houden Joris en ik even voor gezien. Ruttler is diep zat.
Joris plast hier ...... plast daar. Ja een gezonde spanning houdt je scherp.
We bereiden ons voor en rijden naar E3. We bouwen de boel op en lopen de steile trap af, maar niet voordat Joris nog even meer water moet lozen. Ik spreek met Joris even af dat we even naar de bodem van de Ruttler gaan en daarna via de bel en stortbaan naar de vrachtwagen. Daar even kijken en gaan verder. Zogezegd zo gedaan. Op 30 meter aclimatiseren we even. De bodem is nog een metertje lager dus ik daal af en leg mijn pols op de bodem. Zo 31,4. Daarna stijgen we om bij de luchtbel te komen. Ja een bel met lucht met een hoop herrie eigenlijk. Ik zie dat de fundering nog lager ligt dan die 31,4 meter, maar ik vind dat de moeite niet waard. Het is maar een cijfertje tenslotte We stijgen de stortbaan op naar de vrachtwagen die ik van voor tot achter helemaal kan zien. Onder de kiepbak zit een school kleine vis.
We zwemmen lekker om de vrachtwagen heen en gaan dan in noordelijke richting langs de wand tot we bij het verkeersbord komen en het einde van de weg. We draaien om en stijgen tot 6 meter. Het zicht wordt hier echt slecht. Als we even doorzwemmen komen we erachter dat een Megalodon rebreather duiker (Nederlander) kennelijk een zeer zware duik heeft gehad want hij ploegt letterlijk de hele bodem om in het bos ondanks dat ie de frogkick doet. Jammer voor diegene die na hem komen. We zwemmen een tijdje schuin achter hem om te kijken of ie wel goed gaat.
Als we boven komen lacht Joris. Hij zag een andere duiker die met zijn kraan achter een touw bleef haken, maar de arme man zwom zich een breuk zonder te beseffen dat ie vast zat.
Ach ik denk dat wij op onze beurt ook wel eens uitgelachen worden. Duiken is net als autorijden... we denken allemaal wel eens dat we de enige zijn die goed rijden. Als we de trap op zijn gekomen moet Joris effe bijkomen. Hans, Wally en John zijn er al.
Wim en Andre komen even kijken hoe het allemaal gegaan is.
Ja de mannen hebben de 55 meter aangetikt. Voldaan keren we terug naar de tent. |
| |
