| Wij zijn er vroeg bij en Wally en Hans blijven nog even liggen op 1 oor. We vertrekken vanaf E0 en John wil perse op koers naar de ultralight , terwijl ik liever naar de boei zwem en afdaal, maar Hij vind dat Joris maar eens een koers moet zwemmen. Koers ligt zo tussen de 65 en 70 graden. Ik weet dat ie op 16 meter zit en in het begin verdwijnt John veel te diep. Joris en ik zwemmen stug door, maar met dat omkijken wordt je koers niet echt vast natuurlijk. We zwemmen en we zwemmen, maar helemaal noppes. John geeft aan dat we maar beter kunnen stoppen en we beginnen maar een opstijging. Je hebt echt geen idee hoever je zwemt in het niets.
Opstijging is ook een goede oefening natuurlijk. Dus zogezegd zogedaan. Deze knul moet nog echter goed oefenen, want ik wil eigenlijk meer in horizontale houding stijgen ipv verticaal en meer op positief drijfvermogen. Dat gaan we dus nog vaak oefenen. Als we boven zijn blijkt dat we de boei zo'n 10 meter op rechts zijn gepasseerd. Echt slecht. Affijn we dalen weer langs de boei.
John moet koste wat het kost in de ultralight zitten en Joris en ik slaan dit gedwee gade. Hij is prettig gestoord en hobbelt achter het stuurknuppeltje. Gelukkig komt ie er weer ongeschonden uit. We zwemmen weer op 330 graden naar de kant. Het zicht is nu zo goed dat je de heuvel kammen kan zien en je hebt echt het gevoel dat je over een gebergte vliegt. Op de terug weg kom ik nog op 6 meter diepte een juffer larfje tegen en laat Joris dit zien. De paar waterplanten bij E0 zijn echt mooi. Even genieten. We duiken nog even door de buis en ... nog even genieten hoor. Het hangt zo lekker. Joris wil naar boven en nou ja dan gaan we maar naar boven dan. |
| |
