| Dit was een duikkalender evenementje maar vanwege de vakanties zijn Wally en ik over. Een dag van te voren bel ik met Frank van het onderwaterpark om ons aan te melden en geef aan hoe laat we er ongeveer zijn. We zijn dan ook de eerste duikers.
Dus Rauwbraken wordt ons eerste doel van vandaag. We komen daar om 11:30 uur aan en het temperatuurtje is net aan geen jasjes weer. We worden warm onthaald door Frank en de koffie is gezet. We praten wat over wat wel en niet mag en horen het hele verhaal mbt de zeer kritieke biobalans die ze elke dag in de gaten houden. We kleden ons uiteindelijk om in de pashokjes, want het is tenslotte een openlucht natuurzwembad. Het zicht belooft zo'n 3 a 4 meter zicht in verticale toestand, maar dat valt dan bij een koppie onder situatie altijd weer even anders. Water temp ligt op 20 graden. Nou laat het onderwater leven maar komen....niks. We zwemmen de kant af op een meter of 3 diep. We zien wel mooie boomstronken die in het zonnetje schitteren. Als ik bij het wrakje kom zie ik een zeelt weg zwemmen, maar met een zicht 2 meter afstand ( voor zover je dat kunt schatten) is ie al weg. Het wrakje ligt er ook verlaten bij. We gaan verder, Het is wel jammer, want de waterplanten hebben de kantzijde mooi begroeid en je moet er bijna bovenop zitten om het goed te kunnen zien qua details. Blauwe kreeftjes en schildpadden en jonge vis zitten volgens mij allemaal tussen die wateplanten, want we zien niks qua onderwater leven...althans ik zie nog een zeelt wegschieten en 4 baarzen hangen bij een buis rond. De matten en takken zijn mooi om te zien trouwens. We zwemmen om de vlotten heen naar het zwemgedeelte voor de lelies. Ook daar zit helemaal niets onder voor zover we kunnen zien dan. Ik pluk een plastic fles van de bodem en neem deze mee. Dat hoort hier niet thuis. We besluiten naar de pontonbrug op 5 meter te zwemmen, maar waar blijft dat ding nou?
Na een minuut of vijf komen we maar eens boven en bevinden ons midden in het meertje. Verrek zwemmen we zo hard of... We hebben toch continue boven ons gekeken en konden het water oppervlak zien. Nou ja koersje peilen en weer onder. Bij het bruggetje aan het strandje gaan we er weer uit.
Van de 75 minuten dat we in het water hebben gelegen zijn er zowieso 56 onder de 1.2 meter geweest. Intussen staan er meer duikers. Het was leuk, maar we hadden een te hoog verwachtingspatroon. Het was een leuke duik en het is wel de moeite waard om er een duikje te doen. Onder de 7 meter hoef je niet te komen, want al het zweefvuil zakt in de put van 15 meter.
Ze hebben trouwens een mooi vulstation en Frank is zeer enthousiast over zijn park en verteld er ook honderd uit over.
Alleen dat al is de moeite waard. We komen echt terug!!
Volgende stek wordt de Put van Heel vandaag. |
| |
