| Hans heeft zijn nieuwe duikcomputer (Galileo sol). Wat een apparaat!Op de parkeerplaats doet hij een eerste start van de computer. Het ziet er indrukwekkend uit. Dan ook nog die borstband sensor, maar als Hans zich in zijn pak gewurmd heeft kijkt ie naar de Galileo opbergdoos....ja borstband vergeten om te doen. Nou ja dat komt dan wel een volgende keer.Gisteren heeft het gigantisch geregend en dat is onderwater dan ook te merken. Hooguit een meter of 2 zicht en dat is voor Vinkeveense begrippen bar slecht, maar een vis!! allemachtig wat veel. Het gebruikelijke groepje baarzen bij het touw en verder op ligt een beste snoek. Op de zandbank ten noorden van de botter liggen 4 snoekbaarsen, 1 snoek en nog 3 grote baarzen. Hier blijven we even rustig hangen. De snoekbaars is best nieuwsgierig en een ervan zwemt me op een meter voorbij. Wat een magnifieke vissen zijn dit toch. Hans concentreert zich op een snoek. We zwemmen uiteindelijk na een minuut of vier heel rustig verder. We kruipen voort en nemen alles rustig in ons op. Ik heb Hans nog nooit zo veel op zijn computer zien kijken.Hij had een Suunto Eon, maar de cijfertjes werden een beetje te klein om te lezen.
Op 30 minuten draaien we om en dan zijn eigenlijk niet ver gekomen.. zo rustig hebben we gezwommen. Hans kijkt op zijn computer en hij geeft 3.8 meter aan terwijl mijn Gekko 4.1 aangeeft. Da's een behoorlijk verschil .. 30 cm. Zijn computer zal nauwkeuriger zijn denk ik dus. Onder elk veenblok doemen wolken roodbuikaars garnaaltjes op en af en toe schiet een baars voor ons weg. We gaan richting de bus waar het ook werkelijk enorme wolken jonge kreeftjes of garnaaltjes onder het dak krioelen. Het is een prachtig gezicht als je je lamp erop schijnt. We schieten nog even verder in zuidelijke richting en als we van 6 meter opstijgen naar 4 doemt er bij de grens van de waterplanten een enorme snoek op die eigenlijk alleen zijn muil hoeft open te doen, want een school jonge baars trekt langs hem heen.
De snoeken die we zijn tegengekomen zijn allemaal goed doorvoedt. op 2 meter zwemmen we terug naar ons begin punt. Dit is toch weer prachtig hoor, want je zwemt gewoon in een pracht aquarium met planten en scholen jonge baars om je heen. Heel rustig zwemmen we hier doorheen zonder een plantje aan te raken. De scholen sluiten ons in en dat is een rare gewaarwording als je je daar op gaat focussen. Net als het rijden in pikke donker met zware sneeuwval, waarbij de vlokken in het koplamplicht hypnotiserend werkt. Na 67 minuten komen we boven. Dit was wel de meest ontspannen duik ooit.
|
| |
