| Het is lekker warm buiten en nagenoeg windstil. Wally was even zijn duikpak vergeten en haalt het snel op. John, Antoinette en Erna plus onze twee honden wachten lekker in het ondergaande zonnetje. Kersen erbij. Erna gaat snorkelen.(Afgelopen weekend ook gedaan). Als Wally er is kleed ik me snel om en loop snel naar het water om lekker te koelen.
Zalig.... Mensen bij het paviljoen zitten op het terras en sla het gade. Erna is al aan het snorkelen met de honden die mee zwemmen. Ik stel mijn kompas in met een klassieke fout overigens die 180 graden afwijkt. Affijn als we onder gaan is het zicht voor deze plas helemaal niet slecht! Je ziet een troebele laag op 10 meter, maar als je er boven blijft heb je zo 3-4 meter zicht en dan is het werkelijk prachtig als we op 11 meter blijven en geen bodem zien, maar wel scholen vis in je lamp verschijnen tegen die mooie groene achtergrond. Dan doemt de bodem en zien we grote blokken klei . Op dat moment strookt mijn gedachte niet met de instelling in het kompas en begin te twijfelen, want de bodem helling druist in tegen de richting van de draairing. We bekijken elk blok aandachtig en het doet wat buitenaards aan. Dit is toch wel een verdomde mooie onderwaterwereld. Een enorm frame van een kabelhaspel ligt er mooi bij tussen de blokken klei. We zien echter totaal geen paling.
We komen op een gegeven moment in de vissershoek en daar wemelt het van de boelies, kunstaas, visdraad strak om kleiblokken getrokken en helaas de stoffelijke resten van een karper. Verder op heb je de ballen hoek waar allemaal lekke tennisballen op de bodem liggen.
na zo'n 40 minuten draaien we eens om en stijgen naar 4 meter. Waterplanten groeien hier welig en het barst weer van de jonge vis. Zelfs prachtige modderkruipers!!
Tjonge wat een feest. Dan komen we bij een punt die ik herken van het snorkelen. We zitten bij het schiereilandje en ik zie de rietkraag ook. Gauw nog even mijn horloge ring instellen, want bij 1.2 meter stopt mijn computer met registreren. Dan een vlak met kale stenen.
Vis vis en nog eens vis. Ik wissel mijn automaat even voor de octopus , want dat ding moet je toch ook eens gebruiken. Getver dat ademt wel even rottiger dan mijn Apeks xtx50 en maakt ook nog meer herrie. Na een minuut of vijf gaat mijn vertrouwde apeks weer in de mond. Letterlijk een verademing. Na 66 minuten staan we weer op de kant. Dit was weer een superduik en ik ben toch behoorlijk verknocht aan deze plas. John nodigt ons uit voor een kop koffie en voor Erna liggen er speciaal vanuit Denemarken geimporteerde Kungfu ijsjes die alleen daar te krijgen zijn. Het is voor haar en voor mij 13 jaar geleden dat we deze geproefd hebben en ze smaken nog steeds overheerlijk. We krijgen er 32 stuks mee naar huis. John en Marleen super bedankt!!!
|
| |
