| Het is weer lekker druk op de weg en heb mijn uurtje hard nodig om er te komen. Ik ben als eerste op de donkere parkeerplaats. Al snel arriveren Hans en Mark ook. Hans heeft toch maar even een droogpak op de kop getikt compleet met vinnen, wanten, 2 kappen. Het pak zit redelijk strak, maar Hans kennende zal hij het niet koud krijgen. Bij de waterkant wil ie de vinnen aantrekken en knap het bandje breekt af. Gelukkig heeft Hans altijd reserve spul mee en dus 10 tellen later stapt ie te water met zijn eigen ouwe trouwe vinnen. Zo'n droogpak ziet er toch meer profi uit. Met alle respect voor natduikers overigens, wie ik ten zeerste bewonder voor hun koude bestendigheid. Zonder een concreet plan vertrekken we de diepte in richting het onderwaterhuis. Op de bodem slapen talloze baarzen en hier en daar een pos. Het zicht is wat melkachtig en dat is denk ik te wijten aan de stormen van de afgelopen paar nachten. We gaan links af richting de bus en komen eerst bij de bakkerschuit. Jippie een paling. Ik sein naar Hans, maar die is mijn zijn camera al bezig bij de andere ingang. Ik laat me door de dakopening zakken en ook komt Hans gelijk kijken en filmt de paling. Er komt een fragmentje van de Z-film Piranha in mijn hoofd van een paar dagen geleden. Een zekere duikert zal es even in een wrak kijken en dan kronsj kronjs haphapahpahaphphap weg ies duikur. Dit is good old Vinkeveen he en de enige engert die ik zie hangt boven de dakopening van de baggerschuit ;-).
We gaan maar eens verder en gaan wat dieper. Veel slapende vis en zowaar kleibonken en agressieve rode kreeftjes. Hans filmt een zeer agressief exemplaar die al met zijn schaartjes in de hoogte schreeuwt vast zoiets als, KOM MAAR OP ... SCHIJN NIET ZO IN MIJN GEZICHT ..(waar is m'n verdomde ondertwaterkunstzonnebril)HET IS GEEN EERLIJK GEVECHT HAAAAA WOEAH. Hans komt heel dichtbij met de camera en de kreeft klauwt naar de camera en houdt zich even vast. Wel typisch dat rode exemplaren altijd zo'n snelle detonatie hebben he..... nou ja ik kan er over meepraten met mijn rode haar hoor. (Kort lontje gebruik ik niet meer sinds ik weet dat het in Belgie equivalent is voor een klein geslachtsdeeltje)
We gaan weer een beetje ondieper zwemmen en gaan op 6 meter weer terug langs de vele holletjes, waar zich massa's rode aasgarnaaltjes zich ophouden. Dat zijn die rood oplichtende speldeknopjes welke in de lamp verschijnen. Mark spot nog een paling, maar tegen de tijd dat ik in de juiste positie ben is ie verdwenen. Na 50 minuten staan Mark en ik aan de kant maar Hans heeft nogal moeite zijn vinnen uit te krijgen. Zijn duiklaarzen zijn wat te groot en zitten dan ook strakker om de voeten. Uiteindelijk lukt het. Boven ons is een donkere hemel gevuld met sterren en een volle maan die hier en daar een wolk een zilveren gloed geeft.
Magnifiek en waarom is mijn bloedsomloop niet zo als het zijn moet. 1 ijskoude teen en wat kille handen, terwijl Hans het gewoon warm heeft in zijn natte wanten. Zittend beroep doet geen goed, maar mijn vele bewegen helpt dus ook niet echt.
Nog even naeten in de bus van Hans en daarna lekker weer naar huis. |
| |
