| Een heerlijk weekend voor de deur en in kolonne zijn we naar Sprimont gereden. Het zonnetje schijnt en na 3 uurtjes tuffen zijn we er eindelijk. Op de schone parkeerplaats oftwel geen modderzooi stappen we opgewekt uit en melden ons aan. Een korpulente waalse belg die goed engels spreekt brieft ons even kort en daarna mogen we erin wanneer we willen. Het zicht is goed zo wordt ons verteld.Het trage liftje (om je flessen naar beneden/boven te brengen) wordt even uitgelegd, maar die zullen we niet gebruiken, want de afstand van parkeerplaats naar instap is geen 300 meter zoals de belgische website ons deed vermoeden. Ik denk een soort ontmoedigingsbeleid. Met 130 meter is de afdaling over het betonpad eenvoudig maar benen wordt wel even op de proef gesteld. Eenmaal beneden lonkt het heldere water.
Een duiker die er kennelijk vaak duikt legt ook nog het een en ander uit en we besluiten de kabel maar te volgen.
Wie gaat met wie eigenlijk en Mark en Patrick voegen zich bij mij. Patrick duikt nat dus om tot de bodem te gaan wordt niet comfortabel voor hem. Joris en Wally gaan samen en John gaat met Peter. Het zicht is toch iets minder dan ik verwacht had, maar er zwemt wel direct een school kleine vis voor me die mooi in het duiklamplicht schitterd. Er ligt een dikke staalkabel en een fiets en een op een veenlijk gelijkende pop met duikpak. Het is net of je de pezen van de hand kan zien maar het zijn uiteindelijk de plooien van de handschoen. Een grote omgekeerde ton en links van mij komt ergens een stoot licht vandaan. Het is een witte plaat. Tjeemig wat komt daar een hoop licht van af zeg! Voor ons hangt een horizontale pijp. Al gauw zitten we op 15 meter en Patrick heeft moeite met het klaren van zijn oren. We stijgen en beetje en hij probeert opnieuw. mwoah het gaat ietsje beter. Ik vraag of we iets dieper kunnen en Patrick gebaart dat dat oke is. Her en der zie ik zebradriehoeks mosseltjes en ronde plakken spons. Verder verdomd weinig vis hoor. Bij 20 meter doemt een grote rots op met een boomtak erop. Beneden me zie ik een spleet die in een zwart gat verdwijnt en ik zie de bodem niet. Even verder is de diepste put. We zitten op 15 minuten en Patrick zal wel koud worden en dus draaien we om. Want tja neopreen wordt erg dun hoor als je op 20 meter zit. We stijgen en nu merken we pas hoe smal het beneden is. We zweven over de grote rotsblokken omhoog en komen op het 15 meter gedeelte, waar een Benq beeldscherm staat met een tekst erop. Mark wijst omhoog en een karper verdwijnt uit het zicht.
Ze zitten hier dus toch ergens. Patrick wordt nu echt koud en we vervolgen onze weg omhoog. Even een stop op 5 meter en dan de opstijging. Eenmaal boven roept mijn vrouw dat het hier wemelt van de karpers en verdomd zeg er zitten hier tientallen. Patrick geeft zijn camera en ik maak een paar foto's van een van die grijze jongens. Wauw er blijft er een gewoon poseren voor de lens en dat wordt dan ook een mooi plaatje. Eenmaal op de kant gekropen komt de rest ook boven en geloof het of niet Joris en Wally hebben in de put een jonge steur gezien. Grandioos zeg!! De put scheen erg stoffig en donker te zijn en dus hadden ze mazzel dat ze nog de steur hebben kunnen zien. Iedereen vond het een prachtige ervaring en die kunnen we weer in ons zak steken. De dames die aan de kant bleven hebben uiteindelijk meer vis gezien dan wij, maar ja het onderwater wereldje is toch altijd mooier hoor. Zo en nou met de hele handel weer naar boven lopen. Joris is toch behoorlijk nat geworden, maar de steur dat hem dat gauw weer vergeten. Het zonnetje schijnt en iedereen heeft het naar zijn/haar zin. Het eettentje doet ons erg verrassen als we een broodje bestellen. Voor Euro 3,50 krijg ik een halfstokbrood vol salami. Paar anderen hebben spagettie besteld en krijgen een megabord vol. Mark was slim geweest en heeft kinderspagetti genomen.... oftwel een hollands portietjetjetje. Wally kreeg zijn bord niet eens leeg en die kan toch heel wat hebben. Na afloop halen we nog een stempeltje en vertrekken naar Sy naar ons hotel, vanwaar wij morgen naar Hamoir zullen vertrekken om de afdaling van de Ourthe te doen. Het was een erg leuke duik. |
| |
