| Na het heerlijke eten en een toetje en kopje koffie laten we dat ons even heerlijk bekomen. Om 21:00 uur staan we echter al weer klaar bij Toolenburgplas. John komt al snel aangereden en na een voorstel rondje trekken we onze spullen weer aan. Aangezien ik mijn wollen onderbroek ben vergeten stap ik met broek en al in mijn pak en wonderbaarlijk genoeg zit dat niet verkeerd.Er zitten vissers en John vraagt even het een en ander. Ik ben vreselijk aan het klooien, want ik vergeet de omslag in mijn nekseal te doen. Nou nou dat gaat lekker. Kevin en ik gaan dit keer samen en we gaan eerst even op zoek naar wat wrakjes. Het zicht is verre van goed te noemen hoewel er wel een paar heldere stukjes tussen zitten. Dus ik als hark zit nog verder te morrelen aan de camera en dit is duidelijk mijn duikje niet vanavond. We vinden het platform en het bootwrakje en ook nog een zeilbootje. Daarna gaan we maar richting de plantage. Opeens zie ik een zooitje maden op de bodem liggen en maak daar foto’s van terwijl Kevin mij waarschuwd voor een vislijn die er pal boven hangt. Tja respect voor de ander hebben die er lol in hebben om een lijn uit te gooien wordt even moeilijk aanvaard. Ieder zijn meug. Verderop komen we nog meer vislijnen tegen en op de heenweg kunnen we deze goed ontwijken. Hier en daar een baarsje als we dichter in de beplanting komen. Na een 30 minuten draaien we maar om en vanaf dat moment lijk ik wel een bootwerker in een rubber pakkie. Flits flits en Kevin ziet een vislijn die ik maar net kan ontwijken. Dan ineens voel ik weerstand en dat heb ik met nettentraining geleerd (ja ja dat helpt wel) Ik kijk achter me en om mijn camera gewichtje zit een vislijn gewikkeld. Ik draai me om om de situatie te bekijken en me los te maken maar op dat moment schieter er lucht in mijn voeten en hang op de kop met de fles op de bodem. Schattige situatie en ik kan zonder snijden de vislijn los krijgen. Ik herstel me weer en na een slag of drie trekt Kevin me aan mijn vin en haalt daar nog een lijn achter weg. Springstraps had ik eraf gehaald omdat deze te strak zaten met het nieuwe pak. Dus die springstraps moeten snel weer erop. Gelukkig zie ik nou ook nog eens 2 lijnen die ik aan Kevin laat zien. Nou zwem ik ook al niet echt rustig meer met de wetenschap dat er wellicht nog meer lijnen liggen. Dan komt er een fantastisch moment als ik een snoek zie. Deze zwemt direct weg maar omdat mijn lamp op een baars op de achetrgrond schijnt zet de snoek de aanval in en mist zijn doel. Direct draait de snoek zich om en komt vlak voor me op de bodem liggen!!!!. Sode knetter… gelijk vergeet ik die &^*$%#* vislijnen en begin foto’s te maken. Mijn lucht is trouwens ook bijna op omdat ik met 90 bar begon. Ik gebaar aan Kevin dat we maar richting kant moeten als ik op dat moment nog maar 20 bar heb. We zitten op 3 meter diepte en ons stopje heeft inmiddels als een 20 minuten geduurd. Ik wil wel zo ver mogelijk van die vissers vandaan naar boven komen, want ondanks dat ik tegen die bezigheid ben, ben ik niet echt schappelijk geweest. Als er iemand zijn verklikker afging in de hoop dat dat een meerval was…… dan was ik dat…
een “Homo aquaticus met camera-dus”. Na dit vislijnfestijn en een snoek aanval heb ik toch een mooie duike gehad en ook weer eens een stukje training. Kevin zal wel gedacht hebben…. Wat een ongelooflijke stuntel.
Na deze avondturen is het warme bedje dan ook een verademing.
De eerste duikdag zit erop en volgens mij is het in goede aarde gevallen.
|
| |
