| Er staat zo'n straf windje dat de plas wel een klotsparadijs lijkt. We zijn met z'n drieeen en we komen ook nog de auto tegen Kevmic. Met hem zaten we op de boot van de Noordzeeduik. We gaan de kant tegemoet om in de kokende massa te plonzen. Ik hou mijn automaatje maar in want je hebt zo een slok water naar binnen met deze korte golven. Iedereen is klaar en we duiken de rust tegemoet. Gelijk pronkt er een baars voor ons die zijn/haar vinnen compleet spreidt voor de foto. Rustig zwemmen we naar de diepte en de thermoclines voel je ontzettend goed. Het is zo bijzonder dat je gezicht letterlijk over de laag strijkt als je er rustig doorheen zwemt. Volgens mij is zo'n wisselbadje beter dan een anti-rimpel creme. Geen wonder dat ik er nog jong en strak bij loop.. ahum. Onder de thermocline is het bizar helder. Ik schat een meter of 8. We gaan niet zo heel erg diep en op de bodem zie ik al weer jong pos liggen. Bij de kerstboom hangt een prachtsnoek die zich net boven de thermocline verstopt in het troebele gedeelte. Een geweldig schouwspel als je hem vanonder de thermocline bekijkt tegen de dikke laag aan. We gaan rustig verder en komen tot de verrassende ontdekking dat ik gewoon 3 wrakken van ver bijelkaar zien liggen. Dit is te gek voor woorden, maar om het op de gevoelige chip te zetten blijkt onmogelijk zonder bewogen foto's te maken. Ik heb nu een idee hoe ik dit ga oplossen, want juist die overzichtsplaatjes maken het zo mooi. Deze wereld blijft boeien en we zwemmen rustig verder, waarbij ik iedere keer even hard moet froggen om de andere twee weer in te halen. Ja soms blijf ik wat te lang hangen op een fotogeniek plekje. We keren na een 40 minuten maar eens om en gaan de troebele laag in. John vind een dode jonge baars aha eindelijk een vis die eens stil blijft liggen voor de camera. Zwemmen door deze (piswarme) laag wordt ik gauw zat en zak tot de thermocline. Joke spot weer een snoek. Zo blijven we wat op 7 meter. Als we bij de wipkippen komen hangt er een wolk garnaaltjes om de kip en het is monsterlijk om die dingen er scherp op te krijgen. Ook deze poging mislukt jammerlijk, ondanks alle verschillende settings op de camera. Er komt 1 keer dat ik een groepje garnalen er scherp op krijg. Bij de touwen is het visspitsuur.
Uiteraard de groep baarzen, maar ook 2 snoekbaarzen, waarvan er 1 een punt op zijn/haar buik heeft. We moeten toch een stop houden en dus ga ik lekker liggen en probeer deze joekels te fotograferen. Er komt een groepje duikers voorbij en die vissen trekken zich daar geen snars van aan. Even later zwemt er een gehavende snoek op een schooltje jonge baars af, maar hij poseert even, om daarna toch weer weg te zwemmen.
Ik wil eigenlijk nog wel even naar de bus, maar de klok geeft al 70 minuten aan en we hebben ook nog een lieftallige vrouw thuis die ik ook nog graag wil zien. Joke en John willen uiteraard ook naar huis. Tjonge jonge wat een superduik. John zegt terecht.. Vinkeveen is toch wel de mooiste en meest bijzondere zoetwater duikstek van heel Europa. Veel vergelijkings materiaal heb ik nog niet, maar ik ben volledig met hem eens. |
| |
