| Het is zondag en prachtig weer met weinig wind. De parkeerplaats is nog redelijk leeg als wij aankomen bij de Zeelandbrug en moeten nog een 30 minuten wachten alvorens we het water in kunnen. We kleden ons rustig aan en onder het genot van Joris zijn gebruikelijke pre-duik spraakwaterval. Dat is zo leuk. We lopen naar de dijk en het water staat laag dit keer en de stroming is zwakjes, maar waarneembaar. Als John / Pierre en ik al in het water liggen peinst Joris hoe hij het beste te water kan gaan, want de afstappen op die grote keien zijn behoorlijk en mijn spieren protesteerde ook even moet ik zeggen met 32 kgs op je lijf. Met een gracieuze snoekduik komt Joris te water. Als ik mijn hoofd onderwater steek zie ik gelijk al Harders rond zwemmen... dit beloofd een mooie duik te worden. John en ik laten ons zakken en koersen op de pijlers aan en zien boven ons een hele school harders rond zwemmen. Langzaam worden we met een lichte stroming (haaks op de kant) naar 12 meter geduwd en daar pikken we de andere stroming op. Het stikt hier van de hooiwagenkrabben en heb er nog nooit zo veel gezien. Met een zicht van 4-5 meter waan ik me in een sprookjes wereld hoewel de bodem er op het eerste gezicht saai uitziet. Bij nadere inspectie blijkt dat natuurlijk compleet anders te zijn. We komen een MEGA kreeft tegen die zonder correctie een afmeting heeft van 30 cm van elleboog tot elleboog. Nieuwsgierig komt het bulletje uit zijn hol maar een sprankje met mijn lichtsabel deinst ie terug. Deze knaap heeft scharen waar mijn pols tussenpast. Zo gaan we rustig verder en dan zie ik twee hooiwagenkrabben als een stijldans koppeltje met de armen gespreid en lijf tegen lijf. Is dat een paringsritueel of een strijdhouding? Ik heb dit op foto gezet en verderop zie ik een strandkrab voorbij sjezen met een kleiner exemplaar onderzich geklemt. De stroming zakt langzaam af tegen 12:00 uur. John ziet ook iets bijzonders en wijst me twee vechtende krabben. Deze zet ik op film en ook in het dierenrijk wordt geweld gebruikt om een vrijwel lege mossel zich toe te eigenen, terwijl een derde kleinere krab heerlijk geniet van de mosselresten die tijdens het gevecht loskomen. http://www.youtube.com/watch?v=gtNL9VOFjjw
Als de stroming zijn kracht heeft verloren gaan we ondieper en komen de grote kreeft weer tegen. Deze is gehuld in een mist van stof en geeft hem een mysterieus uiterlijk. ''Lobsters in the mist''.
We hebben eens goed de oude sepia rekken bekeken die afgeladen zijn met oa zakpijpen. Op 2 meter diepte schiet een harder op een armlengte voor mij langs en is te snel om een foto van te maken. Wat een magnifieke wereld is dit. John Pierre en Joris zijn ook verguld van deze duik en breed greinzend lopen we weer de dijk op naar de auto. Jammer dat men plannen heeft om met ijzer of fosforslakken hier de dijk te verstevigen. Grote blokken steen zouden beter zijn, zodat het leven zich dan weer snel kan herstellen. maar ja iemand zal wel weer een verdacht voorraadje bende hebben waar hij/zij vanaf moet.
Bij de auto kijk ik verbaast naar mijn tankklem..... er zit notabene een wandelend geraamte op!!!! Ik zocht me helemaal ziek naar die dingen en ik ben niet door wiervelden heen geploegd. Zit ie gewoon verdekt opgesteld... jammer dat ie het niet overleefd heeft.
|
| |
