| Als ik nu 78 minuten duik kom ik precies op 10000 gedoken minuten uit en dat is weer een goede reden om te trakteren.
Met die wetenschap Gaan Pierre John en ik te water. Direct bij het ondiepe gedeelte zien John en ik een jonge snoek. We zakken verder af richting het Paviljoen om dichter bij de palen te kijken. John's backup lamp gaat knipperen en valt uit. Nou dan moet ik hem maar even bij schijnen. Onder het paviljoen zitten voornamelijk baarzen, maar dit keer geen palingen. Ik vind een lepel die een 10000 minuut trofeetje gaat worden. Het zicht is behoorlijk jammerlijk te noemen in dit stuk. Als we op 13 meter zijn lijkt het een melkduik te worden. We zetten koers naar de noordkant van de plas om de lijnen van de visser die we gesproken hadden te vermijden. Er zijn plekken waar baarzen in schichtige groepen in je lamp verschijnen. Toch niet te geloven hoeveel vis er zit ook al is het klein spul. Bij het eerste grote kleiblok zie ik een palingkopje weg trekken onder een lage overhang. Jammer die zien we niet mee....r patjoeng de aal kiest een snelle uitweg en schiet voor ons langs de diepte in. Verderop doemt een grote blok klei op. Ik besluit deze gigant maar eens in hoogte te gaan meten. Diepte meter op bodem..8.9 meter even omhoog en .... 7.0 meter. Twee meter hoog dus met masker lijkt het inderdaad wel 2,5 meter hoog. Het zicht is hier iets beter We struinen de boel een beetje af maar op die 10 meter lijn kom je verder weinig tegen. Zachtjes hoor ik geruis van de beluchtingspomp steeds luider klinken. De boelies liggen hier ook al her en der dus we komen al dichter bij de noordelijke visstek. Dan ligt er op een 9 meter een holte. Het lijkt een bovenste tipje te zijn van een metalen buis met een diameter van een meter of twee die dan helemaal onder de klei ligt. Jammergenoeg zit er geen paling onder. Na 40 minuten draaien we om en gaan ondieper zwemmen in deze lichter wordende melkerige plas. Ook bij de waterpest zone wordt het zicht niet echt beter, maar er is genoeg klein spul te zien. Pierre seint me en heeft een modderkruiper gevonden. Zeg maar de zoetwater botervis. Telkens als we in de buurt van het vat komen is het water helderder. Het lijkt wel of het hier beter gefilterd wordt. Het stikt hier van de pos. Ik maak er een filmpje van. Dan weer een jonge snoek die John mij aanwijst. Door de ultieme schutkleur valt ie pas op als ie beweegt en de grap is dat ie omringt wordt door jonge pos. Een foto lukt, maar doordat ie wat dieper gaat, besluit ik het te filmen. Snoeken houden ook niet van stof en als een wolkje het bereikt zwemt het weg. Wauw.. We kabbelen lekker verder en ik ruim wat plastic rommel op. Op een zwembrilletje groeien zebramosseltjes en een grote vlokreeft danst de horlepijp op mijn hand. Pierre ziet nog wat interessants en maak een foto van een merkwaardig groen bolletje op alg lijkend dingetje. Ik zie mijn computer op 77 minuten staan. Flop 78 minuten en omhoog dan maar.. We komen 5 meter na het instap punt uit en moeten een tikkie terug. Mijn ouders met broer en schoonzus staan op de kant te wachten, naast Marleen Jelle en Doris. Het gaat nergens over maar ik ben dan toch weer een beetje een zotte getallen freak die elk rond getal bijzonder vind. Gelukkig heb ik dat niet met tientallen, want dan wordt het gauw saai he. Pierre schudt mij de hand en we lopen naar de auto, waar we onder het genot van koffie en koeken de duik afsluiten. Nog een paar duikjes en dan zit John op de 300 duiken en Joris en Mark op de 100. We gaan daar ook iets leuks mee doen. |
| |
