| Ik ben heeeeel erg optijd bij ''de Kooi'' in Nederhorst den Berg. Kevin en Emiel zijn wat later vertrokken omdat Emiel nog even een dubbel 12 wilde scoren. Als ze dan eindelijk aankomen begint het feest. Intussen komt er een agent even koekeloeren. Die vraagt waarom we niet aan de andere kant duiken? .... simpel we willen een graag hier duiken. De agent verteld dat er toch mensen te zijn die niet graag dat lange eind willen lopen en gaan dus via (illigale) plekjes te water en vinden het dan kennelijk nodig bomen en struiken te beschadigen. Gelukkig hoeft dat aan deze kant niet. De goede man wenst ons een prettige duik en vertrekt weer. Emiel wil eerst de tank banden wat hoger zetten. Dan komt ie erachter dat de draadeinden te lang zijn. Hij kan de set direct in zijn ruggegraat schroeven bij wijze van spreken en dat is niet echt fijn. Met heel wat geouwemoer zetten we er extra moeren bij. Emiel komt bij mijn autootje die bij een afwateringrooster staat. Hij gaat staan al draaiende aan een moertje op het draadeind, met nog een paar in zijn hand. Ik geef aan dat ie beter uit de buurt van die put kan blijven,want die hebben een eigenaardige aantrekkingskracht op de laatst beschikbare moertjes. Hij stapt opzij en prompt valt er een moertje op de grond...Ik begin helderziend te worden. Eindelijk is ie klaar maar inmiddels aardig bezweet geraakt. We hijsen ons verder in het pak en lopen 50 meter. Ik voel er niet veel voor naar het steigertje te lopen, waar trouwens ook twee boten liggen. Als we instappen zakken we allen eerst wat weg en komt er behoorlijk wat moerasgas naar boven. Gelukkig kan ik snel mijn masker opzettten en presto weg vieze lucht. Ggggggatver hoor ik beide heren roepen. Tja ach tis maar gas he. Als Het hele spul klaar is gaan we onder. We blijven een minuut of 7 op 1,5 waarna het dan eindelijk dieper wordt. Ook als is de bodem vlak met je masker lijkt het of de bodem wat omhoog loopt. We komen nog wat dikke rietstengels en de boomstam tegen, waarna het eindelijk dieper en koeler wordt. Een prachtige boomstronk komt mooi uit in het zonlicht. Dat is trouwens ook grappig, want als de zon achter een wolk verdwijnt is het alsof het licht uit gaat. We dalen af tot 12 meter waar het 9 graden is. Dit voelt echt heerlijk, alleen is hier geen bal te zien. Dus koers ik lichtjes op de kant aan en stijgen heel zwakjes. Het is niet te geloven , maar ik kom bij het platform uit op 9 meter. Deze licht er erg ongebruikt bij en eromheen zwermen aasgarnaaltjes in grote wolken rond. Kevin ruikt rvs en veegt de traanplaat schoon. Tjonge dat glimt nog zeg. We gaan verder en komen een onderstel van een jeep ofzoiets tegen. De thermoclines zijn scherp aanwezig en ik vind dat zo gaaf om je hoofd er doorheen te steken. Het is een scherpe mistige grenslaag. We gaan steeds wat ondieper en keren na 38 minuten om. We komen wat veenblokken tegen en het busje. Voor ik het weet verdwijnt Emiel erin en komt er weer uit. Voordeur aan 1 zijde is open en Emiel zwemt daar ook in. Als Kevin niet vermoedend de andere deur open doet zwemt Emiel daar uit. Het is een echte Wreckkie. Niet veel verder zie ik een boomstronk en daartussen hangt een behoorlijk snoek. Wat een beest. Als we bij het begin van de haven komen zie ik schooltjes jonge baars voorbij komen, maar zijn amper zichtbaar door de kleur water. Na 65 minuten staan we weer aan de kant maar niet voordat ik nog wat Dotterbloemen fotografeer met een half/half opname.
Zo nu eerst even wat eten bij de Kwalitaria. Ik begeleid de heren verder naar ZE 4, waar ze een bootduik gaan doen. |
| |
