| Op weg naar Vinkeveen laat mijn auto zich weer van zijn koppige kant zien. Lang stationair vind ie echt niet leuk en al hortende en stotende stop ik even langs de kant. Zet de motor af en doe mijn motorkap open. 10 tellen wachten klep weer dicht..starten en voila rijden met die handel zonder problemen en kom zonder verdere ongemaken in Vinkeveen aan.
Dit is Hans zijn eerste duik sinds oktober vorig jaar. Hij heeft er weer zin in. Wally en Antoinette zijn er ook bij. Omkleden gaat snel en het water ziet er ontzettend helder uit. Ook het waternivo staat een stuk hoger dan gebruikelijk. Het zicht is dan ook best goed. Eigenlijk was de zin om te duiken bij mij de laaste 10 keer ook niet echt als vanouds te noemen. Plichtmatig het water in maar als je er eenmaal in ligt is het ook wel lekker. Afgelopen 8 dagen niet gedoken en dan begint het weer te kriebelen gelukkig. Hans ziet er ook ontspannen uit en we gaan even langs de kerstboom via de friet puntzakman richting de oost. Het zicht is een beetje mistig, maar gek genoeg wel helder. Hier en daar komen we een vrij zwemmende baars tegen. Ik mis de bus toch wel erg, want eigenlijk ligt de boel er een beetje doods bij. Na de bus richel gaan we even wat dieper en schuin richting de kant. op 25 minuten keren we om en stijgen naar de 6 a 7 meter. Daar is het leven een stuk meer aanwezig in de vorm van kreeften en wat grotere baarzen. Een Amerikaans kreeftje zwemt plots voor mij weg flip flop om dan te landen en klaar te staan voor de aanval. Ik schijn mijn lamp en het verroerd zich niet. Zodra ik mijn lamp ergens anders heen schijn schiet ie er flipfloppend vandoor om weer verderop te landen en engarde te staan. Opgefokt beessie hoor. We zwemmen rustig verder en ik zie plots een hele hoop baars en aasgarnaaltjes en voila een palingkop steekt een stukje uit de modder. Dat is even geleden. Verderop zien we nog een snoekbaars en Hans schiet ineens wat verder naar de 7 meter lijn. Ik volg hem over de busrichel richting de baggerboot. Nou dan ook nog maar even naar de Botter. Hans en ik zwemmen wat steviger door. Wally en Antoinette zijn afgehaakt. Afspraak is een uurtje duiken en we hebben nog 12 minuten. De botter ligt er wat triest bij met al dat losse hout eromheen. Met nog 7 minuten op de klok zwemmen we richting kant en houden rustig een stop. Snoekbaarsje..baarsje slaaaaap...he he. Nou nog 1 minuut en we zwemmen naar de kant. Op 61 min komen we boven. Zo dat was een lekker duikje. We praten nog wat kort na en we gaan lekker naar huis, maar niet voordat ik nog tig chocolade koekjes gevoerd krijg. Ik ben echt een chocoslet, maar het resultaat laat zich ook snel tonen. Morgen heb ik geheid weer van die puberbulten. |
| |
