| O wat doe ik mijzelf aan... wekker gaat om 05:30 uur en om 06:00 moet ik bij John zijn, zodat we samen richting Zeelandbrug kunnen. Kentering valt volgens de boekjes om 08:35 uur, maar ervaring leert dat daar toch geen barst van klopt. Philo en Johan moeten nog 1 stromingsduikje doen voor hun 2* brevet. Philo en Johan staan als eerste onder de brug en wij komen als tweede auto aan. Tja dat is het voordeel van zo vroeg zijn. Het waait best hard en het is 14 graden buiten. Zalig eindelijk omkleden zonder je de tandjes te zweten. Nee het is nu eerder omkleden om lekker warm te blijven. Als ik in de auto mijn bril wil weg leggen hoor ik iets sissen. John!! volgens mij lekt er wat. Ja hoor manometerslang lek. Sinds onze GUE cursus hebben we geleerd dat een manometer niet meer als primair instrument maar als backup dient en met een simpel staaltje hoofdrekenen weet je binnen 10 seconden je manometer druk. Hierbij gebruik je je luchtverbruik in een stress situatie en dus zit daar een goede veiligheidsmarge in. Ik ga met Johan deze duik maken. We lopen de dijk over naar de nieuwe instapplek. Omdat het weer zo heeft gewaaid is het zicht natuurlijk weer naatje P, maar dan wordt het macroleven weer des te leuker. We stappen het melkgroene water in en laten ons naar een meter of 10 zakken. Dit is een heerlijke relaxte stroming en we laten ons meevoeren. Mijn ouwe DUI pak toch maar weer gepakt, want de rits van mijn nieuwe Santi was al na 8 duikjes versleten en wordt nu onder garantie gerepareerd. Ik tref dat soort dingen altijd geloof ik. Let op als je een droogpak koopt.. geen rits van het merk JQJ!! troep. Ik denk dat Santi een betreurende overstap heeft gemaakt naar een goedkopere rits ofzoiets, maar dat zal ze danig gaan opbreken als meerdere mensen dit gaan ondervinden. Affijn lekker belangrijk, want mijn DUI is eindelijk waterdicht. We zien echt ongelooflijk veel leven op de staalslakken. Sterker nog er is geen stukje meer onbegroeid zij het nog bescheiden. We zien..blauwtipjes in overvloed, kreeften, strandkrabben, spookkreeftjes, Een enorme Zeedonderpad met een kop van wel 7 cm breed. Anjelieren met enorme dikke voeten, Hooiwagenkrabben. Omdat er ook zo veel zweefvuil is heeft mijn cameraatje moeite met scherpstellen en de belichting is moeilijk, omdat het melkerige water het wel verstrooid, maar niet op de goede manier. Johan volgt gedwee en spot ook het ene bijzondere na het andere. Na 36 minuten lijkt wel of het treintje stopt. De kracht is er af. Johan heeft nog 110 bar. Tijd om om te draaien en wat ondieper. We moeten nog uiteindelijk 20 minuten zwemmen als we dan pas een heel ,mild stromingkje mee krijgen, maar het houdt niet over. Nou nog pak hem beet 36 minuten om weer bij start te finishen. op de 62e minuut gaat Johan even kijken aan de oppervlakte. Nog een stukkie zwemmen. Ik blijf even onderwater wachten en we zwemmen wat verder. Johan kijkt nogmaals... nog een stukkie!! De derde keer ga ik mee naar boven en we zijn er. Nou nog het water uit. Bij de brug zijn andere duikers die later het water in zijn gegaan er ook al weer eerder uit en zitten uitgebreid een potje snert op te warmen. Mijn vrouw zei gisteren nog.. moet je niet even een blik soep mee in een thermoskan? Nehhh ....nu heb ik spijt en John stelt voor om ook maar een kookstelletje mee te nemen voortaan. Philo staat te trillen als een rietje van de kou en de warme koffie lijkt niet veel te helpen. Na koek en koffie keren we huiswaarts. Philo en Johan zijn dik geslaagd voor hun 2* en zijn nu helemaal klaar voor Egypte. We zijn lekker vroeg thuis. |
| |
