De 12jarige Charles Jessop uit Hawaii is 4 januari dit jaar “Master Scuba Diver” geworden. Op zijn 7e begon hij met snorkelen en op de dag dat hij 12 werd mocht hij weer een brevetje meer scoren, waar hij dan ook direct mee begon. Enige tijd later mag hij zich dan ook de jongste divemaster ter wereld noemen.
deeperblueC. Simons
prive@simons.nl
Bij mijn weten is een Master Scuba Diver nog steeds geen Dive Master. Er worden hier 2 termen door elkaar gehaald. Een Master Scuba Diver is het hoogste recreatief duikbrevet wat gehaald kan worden bij PADI. De Dive Master is het eerste proffesionele brevet wat gehaald kan worden bij PADI en staat dus op een heel ander niveau. Dit doet trouwens niets af aan de prestatie van een 12 jarige jongen .
cas
casrenooij@scubadiving.com
De leeftijds eis bij PADI om de Divemaster opleiding te doen is 18 jaar. Het zal hier vermoedelijk gaan om een (junior) Master Scuba Diver.
Hans
hansdive@hotmail.com
Even voor de duidelijkheid:
Binnen PADI kan je Master Scuba Diver worden door te voldoen aan de volgende voorwaarden:
PADI Rescue Diver + 5 specialties + 50 gelogde duiken. Minimum leeftijd is 15 jaar, maar voor Junior Master Scuba diver geldt een grens van 12 jaar.
Dat is iets anders dan het Divemaster-brevet. Daarvoor moet je, na je Rescue Diver brevet de DiveMaster cursus en examens gevolgd hebben. Tevens geldt een minimum leeftijdsgrens van 18 jaar.
Ik vermoed dus dat het hier op een Junios Master Scuba Diver gaat. Toch een knappe prestatie hoor.
Willy
—
Ja, vast heel knap. Alleen wel zielig voor dat jochie dat z”n ouders of z”n duikschool “m nooit verteld hebben hoe slecht het is voor zo”n jong lichaam om zo intensief te duiken…..
“T is bijna “kindermishandeling”, triest verhaal!
Arlette
arlette.vanderkolk@wanadoo.nl
Helaas moet ik me aansluiten bij het laatste commentaar. Ik vind het altijd knap wat kinderen kunnen. Dur wat dat betreft inderdaad een mooie prestatie. Maar als je leest dat mensen na een botbreuk geadviseerd wordt een half jaar niet te duiken, omdat de invloed van druk en N op groeiend bot groter is dan uitgegroeid bot. En je bedekt je dat botgroei niet voor je 18e afgerond is omdat de groeischrijven dan nog niet “verhard” zijn (Ik spreek uit ervaring doordat ik twee belangrijke botoperaties heb moeten uitstellen vanwege het risico op scheefgroei bij bot wat nog in de groei was. En ik de gevolgen van te vroeg ingrijpen bij een ander – op verzoek van de patient – gezien heb: 27 operaties verder en terug bij af, dus niet eens verbetering. Terwijl ik nu normaal kan leven en duiken – met een kans van 10% om ooit te kunnen lopen).
Ik vraag me meer en meer af of we duiken met kinderen moeten stimuleren. De lange termijn gevolgen van duiken voor volwassenen zijn nog niet eens bekend. Laat staan voor kinderen die nu beginnen. Ik wil de ouder nog zien als zijn/haar kind vervroegd invalide wordt, alleen omdat een paar jaar wachten niet in acht is genomen. Begrijp me niet verkeerd: ik gun iedereen de leuke nieuwe mogelijkheden van deze maatschappij. Maar soms moet je je afvragen of het echt allemaal “vandaag” moet en niet tot “morgen” kan wachten.